Voedsel en ik

Van alle duurzame onderwerpen waar ik professioneel en privé mee bezig ben, boeit voedsel mij het meest. Misschien wel omdat je het nooit alleen als professional kunt benaderen. Het gaat namelijk altijd ook over jouzelf. Over wat jij lekker vindt en niet, je kleine 'verslavingen', over gezelligheid, over liefde en geluk zo je wilt. En over al die afwegingen die je constant maakt. Je weet misschien wel dat sommig eten beter is dan ander eten, maar hebt niet altijd zin om ervoor om te fietsen. Of er meer geld aan uit te geven. Of jezelf dingen te ontzeggen. Zo zal ik hier maar gelijk bekennen dat ik een aardige snacker ben (vooral op stations: kroketten en kitkat white chunkey) en me ook regelmatig bezondig aan een broodje tonijn, hoewel ik me dondersgoed besef dat dit een uitstervende vissoort is. 


De komende tijd ga ik mijn eetgewoonten, met hulp van experts van buitenaf, eens grondig onder de loep nemen. Om tegelijk te ontdekken wat dan precies de factoren zijn die mijn keuze bepalen. En waarom ik uiteindelijk het een of het ander kies. Een voorbeeld. Sommige deskundigen vinden dat zuivel van een gangbaar bedrijf beter is dan van een biologisch bedrijf, omdat er efficienter (in termen van energie, water en ruimte) gewerkt kan worden. Maar ja, ik vind de afwezigheid van antibiotica in mijn karnemelk, het leven dat de beesten gehad hebben, de biodiversiteit op het bedrijf en niet te vergeten de veel betere smaak van biologische melk nogal wat waard. En voorlopig blijf ik dus mijn glaasje biokarnemelk drinken. Terwijl ik tegelijkertijd ook weet dat naast vlees, kaas en melk ook nogal wat bijdragen aan het klimaatprobleem op aarde. Is het dan, zoals iemand mij laatst probeerde duidelijk te maken: vooral een keuzeprobleem? Je doet wat binnen je bereik ligt en waar je invloed op hebt in je leven? En ondanks alles wat je weet over grote wereldproblemen heb je soms, vaak of altijd zin om daar je ogen voor te sluiten. Veel van deze dilemma's leg ik de komende weken graag aan jullie voor!