Het leven leerde mij deze week een lesje in nederigheid. Met al mijn hoogdravende idealen over duurzaamheid bivakkeer ik een paar keer bij mijn ouders thuis. Mijn vader ligt voor een dag of vijf in het ziekenhuis, mijn moeder heeft hulp nodig bij een aantal dagelijkse handelingen. Dus doen wij kinderen dat zo goed en zo kwaad als dat gaat, met hulp van de thuiszorg. Maar ja, de 40 dagen tikken gewoon door, dus ik kwam in Baarn aan met mijn tasje met verse groenten, mijn eigen bio-brood en bio-fruit. Mijn ouders houden er andere leefgewoonten op na. Vroeger stak ik er energie in om daar verandering in te brengen - en ik kan jullie verklappen dat ik daarbij wel eens prekerig te werk ben gegaan. Zinloos, ik weet het, maar er leeft ook een stiekeme activistische wereldverbeteraar in mij die wel eens de kop op steekt.
Nu ben ik milder en is mijn voornaamste zorg dat mijn inmiddels bejaarde ouders nog wel voldoende vitaminen binnen krijgen. Een appeltje of sinaasappeltje schillen voor het ontbijt is er voor mijn moeder niet meer bij, hoe graag ze dat ook zou willen. En aangezien ze het fijn vindt nog zo veel mogelijk zelf te doen, is een pakje voorgesneden fruit uit de supermarkt best een uitkomst. Of voorgesneden plakjes kaas, waarmee ze zelf een broodje kan beleggen. Hetzelfde geldt voor magnetronmaaltijden. Mijn vader heeft het nooit echt tot thuiskok geschopt, dus deze stellen mijn ouders in staat nog een hele tijd zelfstandig te kunnen functioneren. Dat is niet minder dan een zegen. De Albert Heijn waar zij sinds jaar en dag hun boodschappen doen is ruim en licht, heeft voldoende invalidenparkeerplaatsen en brede gangpaden waar je met stok, rolstoel of rollator door niemand omver wordt gereden. De 4-in-1 maaltijden kennen ze volgens mij allemaal. En de bezorgdienst, Albert, is inmiddels kind aan huis.
Duurzaamheid heeft in de context van hun leven dus een hele ándere lading. Het gaat erom zo lang mogelijk gezond te blijven, zelfstandig te kunnen functioneren en alle praktische hobbels in het leven slim te omzeilen. Locaties worden gescreend op bereikbaarheid, toegankelijkheid en de mogelijkheid er met een rolstoel te komen. Het te kopen eten wordt geselecteerd op gemak. Lekker en vers zijn meegenomen. Het trof mij dan ook zeer dat mijn familie op de eerste dag van mijn campagne bereid was met zijn allen naar Utrecht te reizen om met mij in een duurzaam restaurantje te gaan eten.
Ik zou het graag anders voor ze willen. Elke dag verse groenten en fruit leken mij een voorwaarde om gezond oud te kunnen worden. Proeven met goed, vers en duurzaam voedsel in ziekenhuizen en bejaardentehuizen wijzen ook op het grote belang daarvan en de gunstige gevolgen voor de gezondheid van patiënten en ouderen. De Sint Maartenskliniek in Nijmegen is om die reden zelfs een hele samenwerking gestart met leveranciers van verse groenten en fruit uit de streek!
Voor nu zijn zij – en ik ook - gewoon dankbaar voor een Albert Heijn die hen helpt daar enigszins bij in de buurt te komen. Misschien komt er binnenkort wel een Puur & Eerlijk-versie van voorgesneden fruit, magnetronmaaltijden en 4-in-1. In biologisch afbreekbaar plastic. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten