Dit blog gaat helemaal niet over voedsel. Het gaat eigenlijk over mensen. Over mensen die eten maken, oogsten, vervoeren, verwerken, verkopen, klaarmaken of serveren. Dat maakt het ook zo lastig om je een oordeel aan te meten of iets ‘goed’ of ‘fout’ is. Er is namelijk altijd wel iemand bij betrokken die er een bedoeling mee had, al was het alleen maar om er veel geld aan te verdienen zonder de bijbehorende zorg aan te besteden. In dat soort gevallen heb ik er niet zo’n moeite mee om een etiket van ‘liefdeloos’ op dat voedsel te plakken. Maar toen er gisteren bij een vergadering een maaltijd geserveerd werd door een bedeesde dame overduidelijk haar best had gedaan om het allemaal keurig klaar te zetten en ons daar niet te veel mee te storen, vond ik t ineens heel ingewikkeld worden. De klaargezette chinees-indische schotels en exotisch fruit voldeden namelijk echt niet aan mijn criteria. Maar het voelde als een persoonlijke belediging voor haar als ik er niets van zou nemen.
Mijn zoektocht naar de duurzaamste koffie voerde mij deze week naar Peeze, een 130 jaar oud Arnhemse bedrijf, waar ik hartelijk ontvangen werd door Janneke Neutelings en Jenny Berenpas. Twee jonge dames die mij uit de doeken zouden doen hoe het er bij Peeze aan toeging. Mijn aanvankelijke argwaan dat ik door een marketingmanager te woord werd gestaan, maakte al ras plaats voor oprechte interesse in de manier waarop ze hun bedrijfsvoering doen. Dit was niet het type marketingmanager dat mij een mooi verhaal ging opdissen en eiste mijn blog eerst te mogen lezen voor het gepubliceerd zou worden. Dit waren eerlijke vrouwen met hart voor de zaak die gewoon vertelden dat ze in Arnhem allemaal willen dat het klopt. “Alles wat we doen, moet echt zijn”, zegt Berenpas, “we gaan niet iets doen omdat t leuk smoelt”.
Peeze is een van de weinige koffiebranderijen die de koffie zelf inkoopt en brandt. Op die manier kunnen ze controleren wat er allemaal in de keten gebeurt, en dat is met zo’n exotisch product waar een heleboel behandelingen aan te pas komen belangrijk. “Duurzaamheid en kwaliteit zijn de pijlers waar het bedrijf op draait”, meldt Neutelings. “De helft van onze koffie heeft zowel het EKO-keurmerk als het Max Havelaar-keurmerk. Mooie koffie staat centraal. We gaan boeren niet dwingen om zich te certificeren, maar helpen hen wel met kennis, of met het bouwen vaneen school. We gaan het gesprek met ze aan”.
Ook het koffie zetten (de grootste energieslurper in de hele keten van plantage tot kopje) probeert Peeze zuiniger te maken. Met espressomachines die 30% minder stroom gebruiken bijvoorbeeld. Volgens Neutelings was er niets mis met mijn manier van koffie maken (met een keteltje water en zelfgemalen bonen), maar daartegenover staan de grote machines in de horeca vaak 24 uur per dag enorm veel stroom te tappen. Daar valt dus nog veel te besparen.
Door hun verhalen zonder opsmuk en met veel kennis van zaken hebben deze dames mij overtuigd dat ze het beste met de wereld voor hebben. Zo simpel kan het zijn. Tot op heden levert Peeze echter vooral aan horeca, bedrijven en overheden. “Wij merken dat wij mensen allemaal moeten overtuigen met ons verhaal”, vertelt Berenpas. “ We zijn er ook niet op uit om de grootste koffieleverancier van Nederland te worden, het moet blijven kloppen.” Consumenten kunnen tegenwoordig hun koffie rechtstreeks bestellen bij de webshop van dit sympathieke bedrijf. Dat zal ik zeker doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten