Dag 1: uit eten

De eerste dag van mijn 40-dagen campagne zit erop. Het was een volle dag met al gelijk een paar duurzame uitdagingen. Hoewel citrusfruit nu niet in mijn lijstje voorkomt van producten die ik van plan ben te eten, tenzij uit Europa en in het seizoen geplukt, stond bovenaan mijn voornemens 'geen voedsel weggooien'. Dus toch nog maar een halve rode grapefruit uit Calofornië bij het ontbijt verorberd, vermoedelijk mijn laatste voor de komende tijd. Verder kom ik tot de ontdekking dat op maar weinig verpakkingen vermeld staat waar het product vandaan komt en dat dat gaat betekenen dat ik nog heel wat research te doen heb. Want waar komen mijn voorgebakken bio-pistolets vandaan? En uit welke melk is de cottage cheese gemaakt die doorgaans in mijn koelkast prijkt?

Voor de zekerheid maar een paar eigen theezakjes in mijn tas gestoken. We hebben immers koorrepetitie in een kerkje in Amsterdam, en ik durf er niet op te gokken dat de thee en koffie daar aan mijn eisen zullen voldoen. Dat blijkt een terechte gok. Op tafel staat een doosje 'Engelse melange' van een onduidelijk merk en na één blik op de koffievoorraad is mijn hoop vervlogen dat daar nog een duurzaamheidslabel aan te pas is gekomen. Gelukkig heb ik onderweg nog een shot caffeine kunnen bemachtigen bij de Café T op station Utrecht, dus daar teer ik verder maar op. Ik breng de dag door met heet water en mijn meegebrachte zakjes en boterhammen. Prima te doen, overigens. Op de terugugweg langs Amsterdam Centraal wordt het lastiger. Een knorrende maag, nog een tijd te gaan tot het avondeten en geen duurzame appels meer in mijn tas. Na lang zoeken vind ik een reep fairtrade chocola bij de AH to go. Of het nu 'duurzaam' is te noemen dat ik dit zit op te peuzelen in de trein en dan later minder trek heb in het avondeten kun je je gerust afvragen. Dat deed ik tenminste wel.

's Avonds aten we met mijn hele familie (ouders, partner, broer, zus en twee neven) in restaurant Deeg in Utrecht. Na raadpleging van de website Puur uit eten kwam dit als beste optie uit de bus. Een vegetarisch alternatief in Amersfoort was voor de familie nog te hoog gegrepen. En Deeg is een hip restaurant, strak ingericht, met een heerlijke kaart. Ze werken met biologische producten, uit het seizoen en bieden evenveel vegetarisch als vis en vlees. Omdat ik me er toch een beetje opgelaten onder voelde dat ik mijn hele familie naar Utrecht had gehaald vanwege mijn 40-dagen campagne (normaal zouden we in Baarn hebben gegeten), besloot ik niet overal een punt van te maken. En niet alles na te vragen. Dat komt volgende keer wel weer. Zo had ik eigenlijk besloten deze 40 dagen ook helemaal geen zogenaamd 'bronwater' uit flessen meer te drinken ook al worden daar de meeste fantastische sociale doelen mee gediend. Maar ik ging, dorstig, bij binnenkomst gelijk voor de bijl. "You must pick your battles", zei mijn zus heel wijs.

De rest van het menu verliep voorspoedig. Drie kleine voorgerechtjes: een truffel van geitenkaas, quinoa met rivierkreeftjes en vijg. Daarna een zeer smakelijk visgerecht met harder, cantharellen en appeltamaristroop. Bio-wijn uit Oostenrijk en Duitsland op tafel leken mij redelijk duurzaam. Hoewel het mij wel opviel hoezeer ook Deeg zijn menu's oriënteert op vlees, kaas en vis en er relatief weinig groenten op tafel komen. Als nagerecht heb ik mij laten verleiden door een keur aan heerlijke zoetigheden. Al met al verrukkelijk gegeten. Eén minpuntje wellicht: behalve duurzaam vond ik de keuken tamelijk 'slow'. We stonden pas na drienhalf uur weer buiten. En naast dat we leuke discussies kregen aan tafel over duurzaam en biologsich, was de totale CO2-balans van de avond ook nog onderwerp van gesprek. Twee auto's reden verder vanwege dit duurzame gedoe van mij: samen een kilometer of 50 denk ik. Voor mijn zus maakte het niet uit en wijzelf waren met de trein naar Utrecht gekomen in plaats van anders met de auto naar Baarn vanuit Culemborg. Reken maar uit.

De totale balans van dag 1:

• ik heb me goed aan mijn voornemens gehouden;
• één van de lastigste dingen gaat nog worden om geen eten weg te gooien
• ik moet van ontzettend veel producten nog uitvinden waar ze vandaan komen en of het nu wel of niet 'het seizoen' is. Dat ga ik de komende weken dus maar eens doen.