donderdag 4 november 2010

Dag 32: de herwaardering van de aardappel

Het leukste van deze campagne blijft dat ik elke dag weer met nieuwe mensen in aanraking kom. Mensen die ik niet kende, die contact met mij zochten of ik met hen. Die een passie met mij delen voor duurzaam eten. Die vragen hadden en op onderzoek uit gingen. En die ik dan ontmoet ergens in hun zoektocht. Zo zat ik gisteren in een onooglijk tentje bij station Houten met Dorien Soons. Op enig moment in haar leven had ze vragen over de milieubelasting van eten. En ze had tijd om naar de antwoorden op zoek te gaan en de drive om die antwoorden te delen met een groter publiek. Zo ontstond Foodprint cooking, een zeer informatieve website met tips over milieuvriendelijk koken. “Bij mij ging de knop om toen ik op het achtuur journaal hoorde dat we klimaatdoelstellingen van het kabinet konden realiseren door 1 dag per week geen vlees te eten.” Vele uren en veel uitzoekwerk verder had ze ook nog een kookboekje met recepten. Nu nog een uitgever vinden.




Dorien is gegrepen door eten dat zo min mogelijk belasting oplevert voor het milieu. Footprints dus. “Als we een beetje opletten, kunnen we de ‘voetjes’ van ons eten (al haar recepten zijn uitgedrukt in voeten) met tweederde terugbrengen. Ik kijk dan naar het totale energieverbruik dat nodig is voor verwerken, transport en productie van eten. En dan is met de auto heen en weer naar de winkel een stuk belastender dan sinaasappels eten die met de boot uit Afrika komen. En zijn sperziebonen uit Kenia een stuk milieuvriendelijker dan Nederlandse uit de kas.” Bovenaan haar lijstje van to do’s staat eten uit het seizoen dat lokaal is geproduceerd. Daarna kijkt ze of het wel of niet uit een kas komt. In die volgorde gekozen is biologisch een prima optie. Fairtrade en foodmiles gaan echter niet zo goed samen. “Ik schrijf mensen niks voor, mensen moeten zelf bepalen wat voor hen belangrijk is. Maar ik kies voor de footprint. Dan is vlees echt een item, dat is heel belastend. Zelf kies ik meestal biologisch vlees, maar ik doe ook veel met seitan, daar kun je alle kanten mee op.”


Achter de ramen van het Houtense cafĂ© spreken Dorien en ik over onze worstelingen. Over dat je als consument soms tussen twee kwaden moet kiezen. Wat zou het handig zijn als er een God was die het allemaal voor ons regelt en bepaalt. Die ons een soort CO2-rantsoen geeft waarbinnen we dan onze eigen keuzes kunnen maken. Maar nee, wij onvolkomen mensen zijn helemaal teruggeworpen op ons eigen geweten. ‘Beter inconsequent goed, dan consequent fout’, is Doriens van Marianne Thieme geleende motto. We zijn het er roerend over eens dat tijd de grootste bedreiging is voor duurzaamheid. “Ons grootste probleem is dat we te veel in een dag willen proppen. We gooien voorgesneden groenten in een pan en hollen dan naar de joga om te ontstressen. Maar als je nu die aardappels gewoon weer zelf gaat schillen, hoef je helemaal niet naar die joga. Bovendien zijn aardappels gezond en voedzaam, beter dan al die witte pasta’s die we allemaal zijn gaan eten.”

Ondanks alle belasting die ons voedsel oplevert, moet het natuurlijk wel gewoon lekker zijn. Daarom als afsluiting twee heerlijke recepten van Dorien die goed passen in het seizoen en waarmee je je footprint gelijk halveert:


Seitanschotel met honing-hazelnootbananen (7 MJ)


• 1 kg aardappelen • 3 dl melk • handjevol hazelnoten • 300 g seitangehakt • honing • 4 rijpe bananen • zonnebloemolie • zout, peper


Schil de aardappelen, snijd ze in kleine stukjes en kook ze met een bodempje water met een snuf zout gaar. Giet het water af. Prak de aardappelen fijn en meng er melk door tot het puree is. Stamp de hazelnoten grof (in een plastic zakje met een hamer op slaan). Meng de seitan met honing, 3 geprakte bananen en hazelnootstukjes.


Bedek de bodem van de ovenschaal met het seitanmengsel. Strijk er vervolgens de puree overheen. De laatste banaan in de lengte doormidden snijden en er ter garnering bovenop leggen.


Spitskool met kerrie en rozijnen


• 800 gram spitskool • 1 el olijfolie • kerrie • zout • kaneel • 1 appel handjevol rozijnen


Snijd de spitskool in stukjes. Bak de spitskool met een flinke snuf kerrie en een beetje zout 5 minuten in een scheutje olijfolie. Schil de appel en snijd hem in stukjes. Voeg de appel, rozijnen en een schepje kaneel toe aan de spitskool en roer dit goed om.













2 opmerkingen:

  1. Hi, nog even over biologisch; ik kan me erg goed vinden in de doelen die worden nagestreeft. Ik vind dat je beter biologisch vlees kunt kopen (als je dan toch vlees eet). Ik vind alleen niet dat je moet stoppen met nadenken als je een biologisch product in handen hebt. En soms krijgt biologisch zoveel marketing aandacht, dat de consument logischerwijze haast denkt dat het dan wel goed zit. (neem nou biologische paprika's uit een verwarmde kas zonder warmteteruglevering). Lees voor meer fundering het kopje bio op mijn blog...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal eens met deze zienswijze. Een boer vertelde mij dat je als producent die wilt verduurzamen en je wilt onderscheiden op de markt, niet zo veel keus hebt. Voor hen is biologisch dus een logische.

    BeantwoordenVerwijderen