Founding Father van Zaterdag is Willem Groeneveld, fotograaf van huis uit. Zijn hart ligt dus bij het zo aantrekkelijk mogelijk in beeld brengen van het mooie eten. In de hoop dat wij dat dan vervolgens watertandend gaan bereiden en ook de ingredienten kopen bij producenten uit de streek. "Het liefst zou ik ook een verkoopkanaal oprichten waarmee mensen met een paar drukken op de knop gelijk de ingredienten voor onze recepten kunnen bestellen", bekende hij. Om daar gelijk aan toe te voegen dat dat wellicht nog even toekomstmuziek zou blijven. "Maar ik droom graag, zo is ZTRDG tenslotte ook begonnen". Ine Stultjens vormt de spin in het web en zorgt dat de website loopt, de kaarten op steeds meer plekken hangen, de producenten aan bod komen en dat ZTRDG steeds meer als platform gaat functioneren. Mensen die 'iets' met Zaterdag willen, krijgen snel met haar te maken.
Noten en bier
Gisteren was het de dag dat de fotoshoots voor november gemaakt werden. Een heel team van koks en stylisten was uitgerukt om dit procedé mogelijk te maken. Het draaide om noten en bier, maar uiteraard werd er ook veel met pompoen gekookt. En ik zag eendepoten voorbij komen. Van te voren wordt zorgvuldig gekeken welke 'mood' ze willen uitstralen, de styliste komt dan aanzetten met een hele serie borden, schalen, bestek en culinaria. De koks zijn ondertussen bezig de recepten te finetunen en proeven zodat alles klopt voor de versie die uiteindelijk op de site en op de kaartjes komt.
Door allerlei omstandigheden heb ik er uiteindelijk zo'n beetje de hele ochtend verbleven. Wat als zeer groot voordeel had dat ik ook de lunch kon meemaken. Naast verrukkelijk brood, vers gemaakte salades en allemaal duurzame en biologische ingrediënten, mochten we ook proeven van het notenbrood (met paté) dat die ochtend op de foto was gezet. Om je vingers bij af te likken, dus ik zou 5 november maar snel op de website gaan kijken als de nieuwe recepten online staan.
Op mijn verder tamelijk hectische dag met treinen die niet reden, ikzelf die te laat op afspraken arriveerde, mijn camera die niet bleek opgeladen en dingen die ik vervolgens weer vergat mee te nemen, fungeerde ZTRDG als een baken van rust. Daar op dat tamelijk industriële terrein in het Amstel Business Park, heerste een soort aandacht, passie en tijdloosheid die misschien wel nodig is om het eten op zo'n manier in beeld te brengen dat het tot zijn recht komt. En om mensen daar vervolgens mee te raken en te verleiden. Dat deed het tenminste wel met mij.
Staartje
Een staartje van de dag bracht ik vervolgens door bij Foodpolicy, een vooraanstaand netwerk van managers uit de wereld van supermarkten, voedselindustrie en NGO's. Ook daar gaat het - hoe kan het anders - over niets anders dan duurzaamheid. Het diner op Kasteel Groeneveld was helemaal biologisch. Maar omdat ik van allerlei vis- en vleessoorten niet snel te weten kwam of die binnen mijn criteria pasten, beperkte ik mij tot groenten, aardappels, wat hertencarpaccio. Die overigens zoals ze daar werden opgediend buitengewoon smakelijk waren.
Overwegingen van de dag:
- moet ik nu wel of geen sinaasappelsap drinken op een receptie?
- kunnen we alsjeblieft gewoon overal kraanwater gaan serveren in plaats van dat malle 'bronwater'?
- in mijn leven heeft duurzaamheid ook veel met tijd te maken. Ik geloof dat ik pas echt duurzaam kan eten als ik voedsel voldoende aandacht geef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten