Dag 12: geld als water

Volgens mij ben ik met mijn 40 dagen duurzaam eten goedkoper uit dan ik zou zijn als ik gewoon was doorgegaan zoals ik altijd deed. De reden? Ik snack nauwelijks meer. Geen krentenbollen met kaas en een lunchsalade met pakje karnemelk op het station. Geen flesjes water voor in de trein. Geen bolletjes wortel in een zakje voor onderweg en dan het idee hebben dat ik gezond bezig ben. Tientallen euro’s gaf ik ongemerkt al reizend uit. Grotendeels vanuit een soort reflex dat ik op stations altijd spontaan zin kreeg in een kopje thee met wat lekkers. Van vrije keus is volgens mij in deze wereld waarin je op elke straathoek wordt verleid iets te kopen, allang geen sprake meer. Alles wordt ons door de strot geduwd. De plastic flesjes bronwater zijn daar naar mijn idee het duidelijkste voorbeeld van.


Nu ik let op alles wat ik eet en drink, begon me dat als eerste op te vallen. In elke horeca-gelegenheid, receptie of vergadering wordt standaard bronwater aangeboden. De keus is tussen Blauw en Rood, maar dan heb je het wel gehad. De goeierds gaan op mijn verzoek trouwhartig een glaasje of karaf kraanwater voor mij halen, maar er zijn ook restaurants die dit ijskoud niet serveren. Daar kom ik dan ook nooit meer terug. Je kunt dit natuurlijk geneuzel in de marge vinden, maar met de hoeveelheid bronwater die wij – gedreven door slimme marketing – werkelijk overal in Nederland nuttigen, is dit echt geen sinecure. En dat terwijl wij zo ongeveer het beste kraanwater ter wereld hebben. Ik lees net op de site van We Tap Water een paar gruwelijke feiten. Ik pik er een paar uit: van alle plastic waterflesjes die we weggooien wordt 20% gerecycled. Er is 0,25 liter olie en 3 liter water nodig voor de productie van 1 liter bronwater. Bronwater stoot 500 keer meer CO2 uit dan kraanwater en het is ook nog eens 1000 keer duurder dan gewoon water uit de kraan. En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan.

Natuurlijk heb je bronwater in soorten en maten. Er zijn ‘betere’ alternatieven die een goed doel ondersteunen in Afrika met het verkopen van bronwater in plastic flesjes. Of die het in een papieren doosje serveren. Maar duurzaam kan ik dat met de beste wil niet noemen. Dan heb je Join the Pipe, die het een heel stuk beter begrepen hebben. Zij plaatsen een stilistisch wonderschone pijp met tap, waaruit gewoon kraanwater komt. Kleine stukjes kunstzinnig vormgegeven pijp dienen vervolgens als karaf waarin een heleboel werknemers of gasten in de horeca het water kunnen tappen. Zo wordt een heleboel bronwater uitgespaard. Ze verkopen ook losse flesjes. Met de opbrengsten van hun project willen ze de langste waterleiding ter wereld leggen, waardoor vooral mensen zonder goed drinkwater gaan profiteren van jouw investering. En zo wordt kraanwater drinken niet alleen weer hip en aantrekkelijk, maar kunnen slimme horeca-ondernemers er ook gewoon iets op verdienen.


Overwegingen van de dag:


• Morgen is het Wereldvoedseldag. Thema is voedselverspilling. Laten we ook iets doen aan water. Teken voor kraanwater in de horeca op http://www.wetapwater.nl/


• Ik heb nog steeds een enorme zin in een onduurzame rode grapefruit bij het ontbijt. Tot op heden heb ik nog geen aantrekkelijk duurzaam alternatief gevonden. Tips blijven welkom.