tag:blogger.com,1999:blog-5073768089569624422024-03-06T09:41:35.322+01:0040 dagen duurzaam etenBlog over een zoektocht naar duurzaam eten, van 3 oktober tot en met 11 november. Wat is duurzaam eten eigenlijk? En kan dat wel: 100% duurzaam eten?Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.comBlogger68125tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-71435071223767198502010-11-25T21:42:00.004+01:002010-11-25T21:57:10.278+01:00Epiloog: wat is duurzaam eten?<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3kLweEor0Z2fFGlKrpqYVwbBrV7DcD1OSf5vds_tELcQuumBHIEOyBTdfBUYjuHGevzd7uTOfmRNNi4TTEG-qgu5GSWD4I43LCYavs-yJvqcNJHt0W0EXksto7J54TfgeQYULdxYi780p/s1600/DSC00417.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3kLweEor0Z2fFGlKrpqYVwbBrV7DcD1OSf5vds_tELcQuumBHIEOyBTdfBUYjuHGevzd7uTOfmRNNi4TTEG-qgu5GSWD4I43LCYavs-yJvqcNJHt0W0EXksto7J54TfgeQYULdxYi780p/s320/DSC00417.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">“Duurzaamheid is zorgen voor jezelf, voor anderen en voor de aarde”, zo meldde een collega mij zijn definitie. Met dat in mijn achterhoofd startte ik op 3 oktober een bezinningsperiode van 40 dagen. Ik wilde kijken of ik in een relatief korte tijd een omslag kon maken in mijn denken over duurzaam eten. Nu is natuurlijk de grote vraag: is dat ook gelukt? Ja, is het korte antwoord. Het lange verhaal is dat ik een transformatie heb doorgemaakt in de manier waarop ik tegen eten en tegen duurzaamheid aankijk. En die transformatie is hopelijk blijvend. Ik heb zo veel meer besef gekregen van ons eten dat ik me niet kan voorstellen dat ik terug ga vallen in oude, onduurzame gewoontes. En dit vind ik eigenlijk vele malen relevanter dan de vraag of alles wat ik in die 40 dagen heb gegeten ook op alle vlakken ‘duurzaam’ te noemen was. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span></div><a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwZwvLD_ZwDTUSnqf2iYq25PXC22AJKvIvMX6Y3B7KGaILG-8lojoUgNQV_c4mTnk6VohuD8ZpzB8O3DwCh0LMm2DsndNiddurV7FnUIpVLnjV_X0CYWGxgAA4Fq_HkEXNXHx2XqvBXyNH/s1600/DSC00052.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwZwvLD_ZwDTUSnqf2iYq25PXC22AJKvIvMX6Y3B7KGaILG-8lojoUgNQV_c4mTnk6VohuD8ZpzB8O3DwCh0LMm2DsndNiddurV7FnUIpVLnjV_X0CYWGxgAA4Fq_HkEXNXHx2XqvBXyNH/s320/DSC00052.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Door stil te staan bij bijna alles wat ik at, waar het vandaan kwam, wie het had geproduceerd en of ik het kloppend vond om het te eten, ben ik een enorme waardering gaan krijgen voor ons voedsel. Het begrip ‘duurzaamheid’ verdween geleidelijk naar de achtergrond. Het is namelijk in abstracte zin misschien wel een mooi begrip, maar het is als bijvoeglijk naamwoord voor eten niet zo heel geschikt. Zoals ik Willem Treep (van Willem & Drees) laatst hoorde zeggen: ‘Ik ben niet geïnteresseerd in duurzaamheid, maar in verduurzaming”. Hoe meer ik te weten kwam over ons voedselsysteem, hoe meer ik me besefte dat duurzaamheid een samenspel is tussen consument, producent en supermarkt. Of een product duurzaam is, is natuurlijk best relevant. Maar als Unilever, zoals vorige week aangekondigd, zijn hele productielijn duurzaam maakt, hebben we nog geen duurzaam voedselsysteem. Consumenten moeten duurzamer keuzes gaan maken. En die moeten er dus ook zijn. </span><br />
<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-9kbDUwppnAq7hz9etQ69GCAfuyY8u7fn453m9EYnbVjQDd41NXyk-i6Ic79WQ1OjxphgkM5YykrPOSOgRFkWdHoBccIihRcmGTxSsBZb5JUOyaDwCD4G-U1LETbVcF-Tl9Lc3HGjU0II/s1600/DSC00226.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-9kbDUwppnAq7hz9etQ69GCAfuyY8u7fn453m9EYnbVjQDd41NXyk-i6Ic79WQ1OjxphgkM5YykrPOSOgRFkWdHoBccIihRcmGTxSsBZb5JUOyaDwCD4G-U1LETbVcF-Tl9Lc3HGjU0II/s320/DSC00226.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"> </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">“Voedsel is onze meest intieme band met de natuur” vertelde wetenschapper Hanna Schösler mij. En dat zinnetje is steeds door mijn hoofd blijven spoken. Misschien is het zelfs nog erger: het is onze navelstreng met de natuur. Alles wat wij eten komt op de een of andere manier voort uit de aarde. Hoe zeer we soms ook ons best doen daar vanaf te raken met massale productie in kassen of producten die alleen maar uit chemische stoffen lijken te bestaan. Aan al ons voedsel komt op de een of andere manier licht, lucht, water en mest of andere voedingsstoffen te pas. En tijd om te groeien. Als we iets nemen van de aarde, dan zullen we iets terug moeten geven. Want dan kan er weer nieuw leven ontstaan. Zo regelt de natuur het zelf ook. Als we dus willen verduurzamen, op wat voor manier dan ook, dan zullen we dit moeten gaan beseffen. </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS;"></span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3DbQHSfFAzgqL5u1G5vzpIay91C2Vh91ZfIqYBMnNjFEtjrAaPSv3fSJEve2NXDdezWr8pzljWfRQ_Pxr1gvtfoKlzkTHmFGuIdF6NpSVF2WFQ2HzaiT7w7Rwy70VW5v6SDx52I4LZAVA/s1600/DSC00093.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3DbQHSfFAzgqL5u1G5vzpIay91C2Vh91ZfIqYBMnNjFEtjrAaPSv3fSJEve2NXDdezWr8pzljWfRQ_Pxr1gvtfoKlzkTHmFGuIdF6NpSVF2WFQ2HzaiT7w7Rwy70VW5v6SDx52I4LZAVA/s320/DSC00093.JPG" width="240" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Daarom ook is de rol van groenten en fruit in een duurzaam voedingspatroon cruciaal. Dat is nu eenmaal eten in de meest pure vorm. Ik heb aan den lijve ervaren dat het eten van louter groenten en fruit uit het seizoen en uit de streek iets met je doet. Het verandert je smaak, het bevredigt meer omdat het op de een of andere manier ‘kloppend’ is. En het geeft ontzettend veel plezier in eten als je erin slaagt mooie maaltijden te creëren van wat het land te bieden heeft. En wat het seizoen oplevert. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">‘Herkenbaarheid’ was een ander aspect dat ik aan eten ben gaan koppelen. Ik wilde snappen waar mijn eten vandaan kwam en met de producent ervan in gesprek kunnen gaan. Het sterkst had ik dat nog op de Underground Boerenmarkt die ik bezocht, waar allemaal thuisproducenten stonden met on-gelabeld voedsel (daarom ook underground) dat ik toch heel erg vond kloppen. Door eten te eten dat je kunt traceren, dat op een eerlijke manier tot stand gekomen is en waarvan je de maker vertrouwt, kom je al een heel eind richting duurzaamheid. Dan heb je al die dure tussenhandel in de markt helemaal niet nodig. En door mijn eten zo te benaderen , werd ik vanzelf ook een beetje zuiverder. En taalde ik steeds minder naar onzuiver, onduurzaam eten en snacks waarmee ik mijzelf in het verleden alleen maar zat vol te proppen. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjinHNnU6nWbels-z9gB8PipDFWDuoqndFEzGJgaYZ5wIpqQBlFrmAipePETpLBK5zrWzbZ5vRLWq-sh881T8_SZngXezZ-cz3xYxypgZUImhF7nI0L6GBX56zgCSkVVWIV_uRDed0M4QVl/s1600/DSC00210.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjinHNnU6nWbels-z9gB8PipDFWDuoqndFEzGJgaYZ5wIpqQBlFrmAipePETpLBK5zrWzbZ5vRLWq-sh881T8_SZngXezZ-cz3xYxypgZUImhF7nI0L6GBX56zgCSkVVWIV_uRDed0M4QVl/s320/DSC00210.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik weet niet of ik helemaal tot de kern gekomen ben. Dan had ik vermoedelijk in een klooster moeten gaan zitten mediteren, geen koffie, chocola en andere zoetigheden moeten nuttigen of een vastenkuur moeten doen. En heel veel tijd moeten besteden aan het vinden en bereiden van mijn eten. Toch heb ik in mijn hectische bestaan mogen ervaren welke ongelofelijke impact eten heeft op mij en de wereld om mij heen. En dat het gaat over overvloed, over dankbaarheid, over echtheid, over veiligheid en boven alles: over liefde. Willen we ECHT verduurzamen dan moeten we naar mijn stellige overtuiging daar weer contact mee gaan krijgen. Onduurzaamheid is nog alom tegenwoordig. Ook in mijzelf. Mijn gedrevenheid om de wereld te veranderen is heel lang voortgekomen uit ongenoegen en boosheid. Dat is als drijfveer helemaal niet zo verkeerd. Maar alleen met liefde en een gevoel van overvloed kunnen we de aarde mooier maken en anderen inspireren dat ook te doen. Het voedsel en alle mensen daaromheen hebben mij dat laten inzien. Daarvoor voel ik diepe dankbaarheid. En de behoefte iets terug te doen voor de aarde en voor deze mensen. Amen.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-63527460552015428162010-11-12T20:26:00.001+01:002010-11-12T20:27:38.324+01:00Dag 40: de finale<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhiBjrVVDMrrhCXcftYd65dD0j6tTlJ0H_UxDhuU8lhq9sIIBbGX8NnFBY6Dlsn9f9YiBxVyF7lOwCFBz0MZfbuhaGsjPocboudprvEU4GuCYaYvSfsJ4OF-mNvJoB8WfDuhGCSQaDbVjk/s1600/DSC00412.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhiBjrVVDMrrhCXcftYd65dD0j6tTlJ0H_UxDhuU8lhq9sIIBbGX8NnFBY6Dlsn9f9YiBxVyF7lOwCFBz0MZfbuhaGsjPocboudprvEU4GuCYaYvSfsJ4OF-mNvJoB8WfDuhGCSQaDbVjk/s320/DSC00412.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">De veertigste dag van mijn voedsel-campagne stond niet geheel in het teken van voedsel. Het was de Dag van de Duurzaamheid. Op meer dan 2000 plekken in Nederland hebben zeker 60.000 mensen zich beziggehouden met duurzaamheid. Voor Urgenda was ik ‘tour-captain’ van een deel van de Elektrische Elfstedentocht die van start ging in Helmond. Die ochtend vertrokken vanaf zeven plaatsen in Nederland diverse elektrische karavaans. Anne Marie Rakhorst gaf in Helmond om 10.30 uur het startsein voor de tour met een snerpende toeter, op het moment dat een kleine stoet van vijf elektrische auto’s richting Rosmalen vertrok. Hier vond in het Autotron een bijeenkomst plaats over duurzaam vervoer, waar ook staatssecretaris Bleeker en ondernemer Ruud Koornstra hun opwachting maakten. </span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiyLWpRRDbnmKOcPjB9mbMcuG41HgBvbJZU27GuTalRha4AcRsArSbc44B5xT2cqnnvIMb__36E3H_SWfuGQjHuvO_mUeouNo73mPZ_siDY1FUdFohXld-ZjN8M-hx9rLTvHr3GUzlmkee/s1600/DSC00402.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiyLWpRRDbnmKOcPjB9mbMcuG41HgBvbJZU27GuTalRha4AcRsArSbc44B5xT2cqnnvIMb__36E3H_SWfuGQjHuvO_mUeouNo73mPZ_siDY1FUdFohXld-ZjN8M-hx9rLTvHr3GUzlmkee/s320/DSC00402.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Camera’s flitsten af en aan toen Bleeker achter het stuur plaatsnam van een elektrische bestelauto. Zo leuk en nieuw blijkt elektrisch rijden nog te zijn. Door naar Utrecht, waar we op een tochtig parkeerterrein warme snert kregen van enthousiaste betrokkenen bij projecten rond elektrisch vervoer van AgentschapNL en het Formule E team, de club van Prins Maurits. En vervolgens – het liep inmiddels tegen drieën - zetten we koers naar eindpunt Almere. Op een steenkoude dijk onder de windmolens vonden tientallen bestuurders van elektrische auto’s elkaar. Verkleumd, maar gelukkig dat ze uit alle hoeken en gaten van Nederland de tocht hadden volbracht en elkaar hadden gevonden. Magisch om mee te maken hoe enthousiast mensen meedoen aan zo’n reis vol ontberingen (om stroom te sparen ging in heel veel elektrische auto’s de verwarming niet aan) en hoe blij ze zijn andere chauffeurs op het eindpunt te ontmoeten. ‘We hebben het gered!’</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwwlW_w1lOaBSWlIpgCarGrqXvMpBzwrVqqFyVeyJVwDMgiYjJDdPZvMEoVafQs8Ckt9Rund7DxWTeya7AxIDpIXiekg6He5s_3h5pKianzbmv4al6xE94MRdZohqXuo4MqD7GS7xfvkrf/s1600/DSC00419.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwwlW_w1lOaBSWlIpgCarGrqXvMpBzwrVqqFyVeyJVwDMgiYjJDdPZvMEoVafQs8Ckt9Rund7DxWTeya7AxIDpIXiekg6He5s_3h5pKianzbmv4al6xE94MRdZohqXuo4MqD7GS7xfvkrf/s320/DSC00419.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Mijn eigen 40 dagen durende tocht eindigde gisteren ook, in Almere. Weliswaar niet op de koude dijk, maar in de bibliotheek van Almere waar de Youth Food Movement met hulp van heel veel vrijwilligers een prachtig diner had gekookt voor de Trouw duurzame 100. Zo’n 150 (ook nieuwe genomineerden waren uitgenodigd) van de meest invloedrijke duurzaamheidsmensen kwamen samen om de Dag van de Duurzaamheid af te sluiten. Aan 11 tafels werd druk gediscussieerd over belangrijke thema’s als ‘duurzaam consumeren’, ‘groene economie’ en – uiteraard – ‘duurzaam voedsel’. Aan ‘mijn’ tafel schoven een mooi gezelschap van grote en kleine ondernemers, een politica, de retail en maatschappelijke partijen. Hoewel er belangwekkende dingen werden gezegd over de jeugd (besef bijbrengen maar ook warenkennis), de overheid (zorgen voor level playing field) en de consument (meer bewustwording) konden wij in ruim een uur tijd het ingewikkelde voedselvraagstuk natuurlijk niet oplossen. Toch gaat ieder van ons er binnen de eigen mogelijkheden wel hard aan werken. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Mijn reis van 40 dagen kent geen climax aan het eind. Geen top die ik heb beklommen, geen medailles, geen eindstreep. Gaande de rit heb ik ontdekt dat het onderweg zijn, dingen proberen, vragen stellen en wijzer worden vele malen belangrijker is dan het bereiken van een vooropgezet doel. Ik ging op zoek naar duurzaam voedsel. Dat heb ik in ruime mate aangetroffen, afhankelijk van hoe je dit definieert. Maar ik vond onderweg vele malen meer dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Ik vond bijzonder eten. Ik vond inzicht in de complexiteit van het voedselvraagstuk. Ik vond mensen die mij lieten delen in hun inzichten en creaties. Ik vond puurheid, rust en waarheid. En heel veel liefde en betrokkenheid. En bovenal de wetenschap dat duurzaamheid iets is dat we alleen met elkaar kunnen bereiken. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1doRI_rl0mIR0FjCUu1YtxKbZue-GEjYM2492HEmV-Fn6sHOLYHebtm0S09dfKfvvMChuJFGjvcaT_lLc37dJz1kRF8VGP2lZhNIHCrk3u8rXsz3-fluKi4rd64JEXtSortcPjery5NaF/s1600/DSC00408.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1doRI_rl0mIR0FjCUu1YtxKbZue-GEjYM2492HEmV-Fn6sHOLYHebtm0S09dfKfvvMChuJFGjvcaT_lLc37dJz1kRF8VGP2lZhNIHCrk3u8rXsz3-fluKi4rd64JEXtSortcPjery5NaF/s320/DSC00408.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik ben weer thuis. Met een vol hoofd van wat ik allemaal heb gehoord onderweg. Met een vol hart van wat ik allemaal mocht beleven en met veel dankbaarheid voor wat ik heb gekregen aan kennis, aan betrokkenheid, steun en bereidwilligheid. Ik wil iedereen bedanken die mij een kijkje in zijn of haar keuken gunde. Of dit nu een bedrijf was dat zijn deuren opende, particuliere of professionele koks die voor mij kookten of iemand die aan de keukentafel zijn zorgvuldig opgebouwde inzichten in het voedselvraagstuk met mij deelde. Ik wil alle twitteraars bedanken voor hun vrolijkheid en praktische suggesties. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Via mijn blog heb ik geprobeerd iets terug te geven. Ik heb getracht dat wat ik vond te verwoorden en op deze manier iets te creëren wat er misschien nog niet was. Dat was geen opzet, maar gebeurde toen ik mij openstelde voor wat zich aandiende. In een ‘epiloog’ die ik nog ga schrijven hoop meer aandacht te kunnen schenken aan de grote lijnen van wat ik heb meegemaakt. Voor nu ga ik eerst uitrusten van deze inspirerende tocht en nadenken over mijn volgende stap. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-23490339926214853832010-11-12T19:22:00.000+01:002010-11-12T19:22:30.601+01:00Dineren met Youth Food Movement<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i1.ytimg.com/vi/pQCCNDo0YFo/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/pQCCNDo0YFo?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/pQCCNDo0YFo?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-73840477402170844982010-11-11T18:30:00.001+01:002010-11-11T18:31:20.415+01:00Dag 39: over vis en verantwoordelijkheid<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVKkHKNkBFl9EWTPj2GkSEJlo0yVL_MVcaN3MqOjuZMjwiR9YlEBrjqeRF_xc04KZErTLeeSZ8o3oPiT-n451A2JuD9R2nl24boIjKNs0RNMvgSYgy6oamKmhFr5MRSSheC_Hn4Z_yEjp/s1600/DSC00394.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVVKkHKNkBFl9EWTPj2GkSEJlo0yVL_MVcaN3MqOjuZMjwiR9YlEBrjqeRF_xc04KZErTLeeSZ8o3oPiT-n451A2JuD9R2nl24boIjKNs0RNMvgSYgy6oamKmhFr5MRSSheC_Hn4Z_yEjp/s320/DSC00394.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Waar ligt eigenlijk de verantwoordelijkheid voor duurzaam voedsel? Bij de consument? Bij de producent? Of bij de supermarkt? Heeft de overheid nog een rol? Ik heb helaas geen sluitend antwoord op die vraag, maar hij moet wel gesteld worden. Het hebben van verantwoordelijkheid nodigt namelijk uit tot het weloverwogen nemen van beslissingen, zo heb ik afgelopen vrijdag ervaren. Bij de <a href="http://www.deculinairewerkplaats.nl/">Culinaire Werkplaats</a> kreeg ik een fles wijn en een briefje om het aantal genoten glazen op te schrijven. Je eerste – wat kinderachtige – neiging is dan een lekkere grote bel in te schenken. Maar dat doe je niet. Je hebt namelijk het vertrouwen gekregen van de eigenaar en wilt hem niet duperen. Dus ga je trouwhartig de grootte van je glas afwegen tegen de totale inhoud van de fles en probeert er dan eerlijk 1/5 of 1/6 uit te schenken. Was het bij alle keuzes maar zo eenduidig als met die wijn. Toen ik vandaag op jacht ging naar duurzame vis raakte ik er totaal in verstrikt.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik ben een enigszins geïnformeerde consument. Ik ben gevoelig voor logo’s, heb de viswijzer als applicatie op mijn I-phone en hoopte met het <a href="http://www.msc.org/nl">MSC-keurmerk</a> voor vis van al het gedonder af te zijn. Maar ik geloof dat ik nog steeds moet blijven nadenken. Aan de start van mijn 40 dagen drukte Lars Charas, voorloper op het gebied van duurzaam voedsel, mij op het hart dat het heel erg gesteld was met de visstand in de wereld. En dat ik dus beter alleen zeevruchten kon eten en vegetarische vis die in het seizoen gevangen is. Maar hoe weet je nu in hemelsnaam of een vis ‘in het seizoen gevangen’ is? En wat ie te eten kreeg? En zeevruchten, dat zijn bijvoorbeeld ook garnalen. Maar daar is toch ook van alles mee mis? Met gesleep over de wereld om ze elders te laten pellen bijvoorbeeld? En tropische garnalen zijn dan weer niet goed. Het gevolg was dat ik de afgelopen weken nauwelijks vis durfde kopen en het beperkt gegeten heb. Alleen makreel daar heb ik nooit een onvertogen woord over vernomen. En haring kan er vaak ook nog mee door. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsYAzgSN4KpsqTRP5KmSYS3RtJlTb4-yIn29w1TcumKnOs2-M0LUYflWoO2FOeVdRStL0IENDF7QL_uAX-_3lZoC8A2FUQAObsces8cU1dFXts4qS7xwO7sQBBxwcF7-FD5x4lBi-mdSFf/s1600/DSC00398.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsYAzgSN4KpsqTRP5KmSYS3RtJlTb4-yIn29w1TcumKnOs2-M0LUYflWoO2FOeVdRStL0IENDF7QL_uAX-_3lZoC8A2FUQAObsces8cU1dFXts4qS7xwO7sQBBxwcF7-FD5x4lBi-mdSFf/s320/DSC00398.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">In de supermarkt word je al niet veel wijzer. Ik denk dat Albert Heijn, met hulp van onder andere het Wereld Natuur Fonds, echt zijn best doet. Maar zoals de labelling er nu voor staat is er echt geen touw meer aan vast te knopen. Behalve biologische vis (is dat dan goed?), MSC-gekeurde vis, vis onder het eigen huismerk Puur & Eerlijk, vis onder de noemer ‘op weg naar een duurzame visserij’, vond ik vandaag ook nog eens vis met de kreet ‘vis van dichtbij’. Dat klinkt toch ook wel heel aanlokkelijk. Maar slaat het ook ergens op? </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiutwCrj7tlGSBrBDAYpeNN0toYez7n-AGrjAW22KDItrPQL71Jof1zorBALFVSRzJTpZsSIJzlGnT3l9qNnTN9d8z9QCldpwrilIxM23odi1s3iIyTcusSG6PBr8m1FkQrGiq3-rW1tO0N/s1600/DSC00392.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiutwCrj7tlGSBrBDAYpeNN0toYez7n-AGrjAW22KDItrPQL71Jof1zorBALFVSRzJTpZsSIJzlGnT3l9qNnTN9d8z9QCldpwrilIxM23odi1s3iIyTcusSG6PBr8m1FkQrGiq3-rW1tO0N/s320/DSC00392.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">In zekere zin ben ik dus wel voorstander van een winkel of leverancier die de verantwoordelijkheid op dit specifieke vlak van mij overneemt. <a href="http://www.fishes.nl/">Fishes</a> pretendeert zo’n winkel te zijn. Ze heeft als eerste detailhandel in Europa het MSC-keurmerk ontvangen. Maar toen ik gisteren bij mijn bezoekje aan de zaak in Utrecht vroeg naar de duurzaamste vis, kreeg ik er slechts een paar voorgesteld. En bleek de winkel er nog een eigen vierkleurige labelling op na te houden. Er is hier dus ook zoiets als ‘zeer verantwoorde’ en ‘enigszins verantwoorde’ vis waartussen ik als consument een keuze moet maken. Op de Noordermarkt in Amsterdam doen ze het weer anders. Daar staat elke zaterdag een viskraam van <a href="http://www.goedevissers.nl/">Goede Vissers</a>. Zij letten niet alleen op soorten vis, maar ook hoe, waar en wanneer die gevangen is. Het assortiment bestaat uit wildgevangen vis, deels met MSC-keurmerk, deels met Waddengoud keurmerk, maar ook van vissers zonder officieel keurmerk, die wel verstandig bezig zijn. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Tja, ik wil best verantwoordelijkheid nemen hoor. Maar wie kan ik in deze kwestie nu echt vertrouwen? Dat zou ik nou wel eens willen weten!</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span></span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-63993996015569114382010-11-10T14:11:00.002+01:002010-11-10T15:11:59.356+01:00Dag 38: over Almere en de voedsel-elite<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX5I2k1KJrqD4Lu2tba5a0hbPGlKcaPMXImC_rjOoO_2k5IlxGKmYPNR3HfwJw4ZVcKSECiEnAuG9pQHFtuxpltqzbOA74zSHVfy0EXleMswMwNl1IuHkeAFE6fyKu8r5Rv2C8LX8h2t9q/s1600/DSC02538.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX5I2k1KJrqD4Lu2tba5a0hbPGlKcaPMXImC_rjOoO_2k5IlxGKmYPNR3HfwJw4ZVcKSECiEnAuG9pQHFtuxpltqzbOA74zSHVfy0EXleMswMwNl1IuHkeAFE6fyKu8r5Rv2C8LX8h2t9q/s320/DSC02538.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Donderdag is het de <a href="http://www.dagvandeduurzaamheid.nu/">Dag van de Duurzaamheid</a>. Met duizenden georganiseerde en individuele activiteiten vieren mensen op allerlei plekken in Nederland dat duurzaamheid leeft. Dat geen kabinet of financiële crisis ons ervan kan weerhouden vrolijk door te gaan met de samenleving duurzamer te maken. Eenvoudigweg omdat het leuk is, bevrediging geeft dingen buiten de gebaande paden om zelf te organiseren en er soms ook geld aan te verdienen is. <a href="http://www.almere.nl/de_stad/stadsprojecten/almere_principles/dagduurzaamheid">Almere</a> speelt een klein beetje een hoofdrol in dit hele spektakel. Hier komen meer dan 100 elektrische auto’s bijeen die vanaf allerlei plekken in een soort Elektrische Elfstedentocht die ochtend gaan rijden. ’s Avonds voegen zich daar nog wat invloedrijke types bij uit de Trouw duurzame top 100 voor een diner dat Urgenda met de <a href="http://www.youthfoodmovement.nl/">Youth Food Movement</a> organiseert. Alle reden dus voor mij om alvast het culinaire gehalte van Almere te verkennen. En waar kan dat beter dan bij <a href="http://eetschrijven.blogspot.com/">‘eetschrijver’</a> Gerrit-Jan Groothedde thuis? </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">“Almere is een hele fijne plek om te wonen”, beaamt Groothedde. “Maar het is wel jammer dat er niks te eten te krijgen is”. Dit bedoelt de culinair journalist en –blogger natuurlijk niet letterlijk, maar wie hem een beetje kent snapt wat hij bedoelt. Echt eten. Kwaliteitseten. Mooie verse seizoensproducten of sappig vlees. Helaas is de gemiddelde inwoner van Almere aangewezen op het in zijn ogen belabberde assortiment van de supermarkt. Groothedde maakte er een sport van om een jaar lang zo min mogelijk bij de supermarkt te komen, maar geeft toe dat dit bijna onmogelijk is. Dat zou namelijk betekenen dat hij veel autokilometers zou gaan maken om aan spullen te komen. En dat wil hij nu ook weer niet, want hij heeft duurzaamheid hoog in het vaandel staan. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQNMzzqTokhb9GDNuAzdHeaAq6frsP-TTxAIRNQ_HZ6JNKHv5Ns9pFk5zJiUVfo4TApqmIMtrX7K-8NxcuPL0QUsB9j3aup2sf7GNy3EzqexbWwcNcLTJfVH8LSK7X-Xw-MrOHFwALj8li/s1600/DSC02527.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQNMzzqTokhb9GDNuAzdHeaAq6frsP-TTxAIRNQ_HZ6JNKHv5Ns9pFk5zJiUVfo4TApqmIMtrX7K-8NxcuPL0QUsB9j3aup2sf7GNy3EzqexbWwcNcLTJfVH8LSK7X-Xw-MrOHFwALj8li/s320/DSC02527.JPG" width="240" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">We behelpen ons dus nog even met wat er in Almere en omstreken voorhanden is. Als ik een blik werp op de grote open keuken waar Groothedde met twee ovens in alle rust een duurzaam maal aan het bereiden is met pompoen, aardappel, savooiekool en varkensvlees, dan valt dat geloof ik nog wel mee. Maar wij zijn, zo leer ik van hem, lid van een voedsel-elite. “Bij zo’n 85% van de Nederlander is er een enorme desinteresse in eten”, treurt Groothedde. “Nederland lijkt wat eten betreft op de Sovjet Unie in de jaren zeventig. Als iedereen zijn eten net zo zou kiezen als zijn auto, dan reden we allemaal in een tweedehands Lada. Waarom hebben we in alle soorten producten diversiteit en keuze, maar niet bij eten? Het is de basis van ons economisch systeem!”. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">We moeten naar zijn smaak ook gewoon meer geld gaan uitgeven aan ons eten. Onze volksaard is verpest door de Huishoudscholen die begin 20ste eeuw tot ver in de jaren ’60 waren gefixeerd op zuinigheid. “Nederlanders zijn gierig. Supermarkten concurreren alleen maar op prijs. 92% van de voedingsmarkt is in handen van een handjevol supermarkten. En dus gaan producenten alleen maar sneller en goedkoper produceren. Dat is een van de meest onduurzame dingen die je kunt doen. We hebben er ons culinair erfgoed mee om zeep geholpen. We hadden in de jaren zestig prachtige hoogstam kersenteelt in Nederland. Die is verdwenen doordat supermarkten de kersen goedkoper uit Griekenland konden halen. “ Ook de vleessector is naar zijn smaak volledig verpest. “Je kan geen vlees produceren voor € 5,99 per kilo.” </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSphTiTgcxvwMSOTa4cnAfHD8HRBWFFSrMFCAa4MskyOb-iVykjfvj7o67lHVy4ivKh4YKgzX0v_YlbxZr5FxzyOMGqWi4Ty3UGjG1LbKARwPxUkiN2Zrx0IPDRNFbBypCY7ZJwFNq3xky/s1600/DSC02532.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSphTiTgcxvwMSOTa4cnAfHD8HRBWFFSrMFCAa4MskyOb-iVykjfvj7o67lHVy4ivKh4YKgzX0v_YlbxZr5FxzyOMGqWi4Ty3UGjG1LbKARwPxUkiN2Zrx0IPDRNFbBypCY7ZJwFNq3xky/s320/DSC02532.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Maar wat dan wel? “Ik geloof erin dat een goed geïnformeerde elite van kritische consumenten het anders gaat doen en dat dat langzaam doorsijpelt naar andere groepen in de samenleving toe. Internet speelt een rol in het kanaliseren van de vraag naar en het aanbod van kwaliteitsvoedsel. Maar alles staat of valt met de distributie. Er zijn kleine groepen producenten en consumenten die het anders willen. Er moeten plekken komen waar die elkaar kunnen bereiken, door het hele land. Kan de Boerenbond daar geen rol in spelen? Van zo’n coöperatie zijn al die boeren lid. Zorg dan dat ze minder als tuincentrum fungeren en meer als distributieplek van verse kwaliteitsproducten.” En zo hadden we op een doordeweekse avond in Almere onder het genot van een smakelijk maal toch bijna het voedselvraagstuk opgelost. Misschien gaan we dat donderdag, met de duurzame elite, ook echt doen…</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><strong>Leermomenten van de dag</strong></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Ik zou van Gerrit-Jan willen leren hoe je relaxed een viergangenmaaltijd kunt koken met een ijzeren precisie. Als ik ontspan tijdens het koken dan verpietert alles.</span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Ik had me nog niet eerder zo beseft dat het gebrek aan keuze in voedsel zo’n economisch probleem vormt. In Amsterdam voel je dat niet zo, maar in Almere des te meer.</span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• De term elite kan afstand scheppen. Misschien moeten we praten over voorlopers. </span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-36939038003450988592010-11-10T12:32:00.000+01:002010-11-10T12:32:56.908+01:00Duurzaam culinair tafelen bij Eetschrijver<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i2.ytimg.com/vi/Afu5ipWTyy4/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Afu5ipWTyy4?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/Afu5ipWTyy4?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-67773109119319207572010-11-09T16:19:00.000+01:002010-11-09T16:19:01.164+01:00Dag 37: over varkens en verbindingen<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgntN_sF8cb0Agi2jYfzHKCAbu5iUI3WcaztL7Gta73U5patDGriZhqMYgVGORr8E7xU9egJErIQnaOFrcHG8Mh5U5_OAliR1k8VPBYi0YqzqcG96Oat8Ul31AI1YcKckxlCKz4Wv-6HqaI/s1600/DSC00384.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgntN_sF8cb0Agi2jYfzHKCAbu5iUI3WcaztL7Gta73U5patDGriZhqMYgVGORr8E7xU9egJErIQnaOFrcHG8Mh5U5_OAliR1k8VPBYi0YqzqcG96Oat8Ul31AI1YcKckxlCKz4Wv-6HqaI/s320/DSC00384.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Is het eten van vlees een doodzonde jegens het milieu, de mensheid of de dierenwereld? Of is het de gewoonste zaak van de wereld en zijn veehouders gewoon ondernemers die aan een marktvraag voldoen? Dit ongeveer is de discussie tussen de dierenactivisten aan de ene kant en de vleeseters en vleesproducenten aan de andere kant. Ik ben de eerste om ervoor te pleiten dat het wel allemaal wat minder mag en dat er nog heel wat duurzaamheidsslagen in de veehouderij te maken zijn. Maar ten aanzien van het eten van vlees heb ik een redelijk pragmatisch standpunt. Hoewel ik ruim 20 jaar van mijn leven vegetarisch heb doorgebracht, ben ik nooit tegen het doden van dieren voor menselijke consumptie geweest. Sterker nog, ik ben weer af en toe vlees gaan eten toen ik naast een zorgboerderij woonde waar ik dag in dag uit kon zien dat de beesten een goed leven hadden. Die herkenbaarheid is voor mij tamelijk essentieel. Henk de Lange, varkenshouder uit Dedemsvaart, heeft dit en nog een heel aantal dingen goed begrepen. “Pigs just want to have fun”, is op zijn muur te lezen. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjWLKiXRsEX8H6uJ1JI3a1H0q2WzmUo7VVJcbyLlwu09nvnnDunOsIBI8GcrC3fluh19vvITDCyEZ0HZU5Q3j092opE0Hm6rYjEs9EGD_BLgpDcbGrLv1b4WzyxNwnDbVlMU63BBy0aNdP/s1600/DSC00382.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjWLKiXRsEX8H6uJ1JI3a1H0q2WzmUo7VVJcbyLlwu09nvnnDunOsIBI8GcrC3fluh19vvITDCyEZ0HZU5Q3j092opE0Hm6rYjEs9EGD_BLgpDcbGrLv1b4WzyxNwnDbVlMU63BBy0aNdP/s320/DSC00382.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Een paar jaar geleden startte De Lange met zijn bedrijf helemaal opnieuw, van reguliere naar biologische varkensboer. Met 350 zeugen en zo’n 2000 vleesvarkens zou je dit best een intensieve veehouderij kunnen noemen in de zin van hoeveelheid varkens op het bedrijf. Maar als je binnen in de stallen kijkt en buiten al die biggetjes en varkens ziet ronddartelen in de modder, dan zou ik het eerder een ‘buurtschap’ voor varkens noemen. De Lange zelf spreekt van een ‘familiestal’. Hij huisvest zeugen, berige zeugen, drachtige zeugen, jonge moeders met kleintjes, jonge biggetjes, puberende biggetjes en vleesvarkens die rijp zijn voor de slacht allemaal apart in groepen. Biggetjes mogen een week of acht, negen bij de moeder blijven. Elke groep behandelt hij als een familie en biedt hij huisvesting op maat. Met ruimte om te spelen, stro om op te liggen, voer op maat en een buitenruimte die dubbel zo groot is als de normen aangeven. Zonder gecoupeerde staartjes en zonder één druppel antibiotica. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">“Ik heb helemaal geen last van staartbijtende varkens”, zegt de Lange. “Mijn varkens hebben drie keer zoveel ruimte als gangbaar is. Voor mijn gevoel is dat staartbijten allemaal aangeleerd gedrag, wat we de varkens dan weer willen afleren door ze af te leiden met speeltjes. Maar dat is allemaal symptoom bestrijding. Mijn varkens vervelen zich helemaal niet, ze kunnen naar buiten, ze lopen in het stro.” Ik kon na een uitgebreide rondleiding in het bedrijf ook niet anders constateren dan dat het deze varkens aan niets ontbreekt. En dat veel van deze speelse en nieuwsgierige dieren zelfs gelukkig op mij overkomen. Het liefst zou De Lange ook nog werken in regionale kringlopen, met akkerbouwers die biologisch voer aan hem leveren. Maar de Overijsselse akkerbouwers zien daar nog geen brood in, dus haalt hij het voer voorlopig uit Flevoland. Zijn vlees levert hij gedeeltelijk aan Duitse en Belgische bedrijven, maar sinds kort wordt het via <a href="http://www.vanrooigroup.com/">Van Rooi Meat</a> ook aan Jumbo geleverd. De Nederlandse markt voor biologisch varkensvlees is snel groeiende.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipXUSk20FUYAO5ur3gHuWLv9QCaaGICL-jK-ARa7pk3CkMG4iZqPidPRJ1GCT5JFKgdj32Qq577mF0lbdR6GMzvsckn7X4G2tPhOWi6Ihd33NNVDORQ5xJdodCMNmaUG67IJfEHdTrKwTm/s1600/DSC02502.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipXUSk20FUYAO5ur3gHuWLv9QCaaGICL-jK-ARa7pk3CkMG4iZqPidPRJ1GCT5JFKgdj32Qq577mF0lbdR6GMzvsckn7X4G2tPhOWi6Ihd33NNVDORQ5xJdodCMNmaUG67IJfEHdTrKwTm/s320/DSC02502.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Omdat hij voldoet aan hele strenge Duitse normen, verdient zijn vlees volgens eigen zeggen 4 sterren (<a href="http://beterleven.dierenbescherming.nl/">Beter Leven-keurmerk</a> van de Dierenbescherming). Zijn drive om het grootschalig anders aan te pakken? “De reguliere sector zit aan zijn eind. We kunnen niet eindeloos doorgaan met opschalen en kostenreductie. De veehouderij in zijn huidige vorm voegt niets toe ten opzichte van wat landen als Brazilië kunnen leveren. Ik wil juist wel waarde toevoegen. Als iets waarde heeft, gooi je het niet weg. Mijn motto is: als je geen droom hebt, dan komt die ook nooit uit. Ik had wel een droom en geloof er heilig in dat we het in Nederland anders kunnen doen.” De Lange is ook overtuigd van iets anders: de kracht van de consument die het anders wil. En van moderne communicatietechnieken, waardoor consumenten en producenten steeds beter en sneller met elkaar in contact kunnen komen. Sleutelwoorden zijn voor hem dan ook ‘communities’ en ‘verbindingen’. Precies zoals hij met zijn varkens omgaat, eigenlijk. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><strong>Leermomenten van de dag</strong></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• varkens zijn leuke, nieuwsgierige beesten. De vleesvarkens die ik vandaag zag die rijp zijn voor de slacht ogen wel wat agressiever, maar dat vind ik van sommige jongeren in de puberleeftijd ook.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Op deze manier kun je op een kleinschalige manier toch een grootschalig bedrijf hebben. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Mijn mening over het eten van vlees is er niet door veranderd: minder, maar beter.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• De banken en regeltjes lopen hopeloos achter als het gaat om echte koplopers zoals Henk. Zullen we daar eens wat verandering in brengen? </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-45579447864170410442010-11-09T16:17:00.000+01:002010-11-09T16:17:29.797+01:00Varkenshouder Henk de Lange<object height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/WO-x4jV6KmQ?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/WO-x4jV6KmQ?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-43856637033832451902010-11-09T14:11:00.000+01:002010-11-09T14:11:44.885+01:00Gelukkige biggetjes<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i4.ytimg.com/vi/sNF6OCXQPCA/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/sNF6OCXQPCA?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/sNF6OCXQPCA?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-36042318710118455442010-11-08T20:35:00.000+01:002010-11-08T20:35:54.316+01:00Dag 36: over eten en gewoontes<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1CKurCofNnJ_tIdwI_QkZTV1aZwIAi9Sq2jAoz1bYg2b_uwJHGmspJw6MBaRx8R7uR8FQYBx5zOW8L0VEIh-jLAb5v9dRf_wg-ZfO2hzUo8cy4ldYB-Qmu34-CnLnkUpBL7hHy67p0PYJ/s1600/DSC02497.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1CKurCofNnJ_tIdwI_QkZTV1aZwIAi9Sq2jAoz1bYg2b_uwJHGmspJw6MBaRx8R7uR8FQYBx5zOW8L0VEIh-jLAb5v9dRf_wg-ZfO2hzUo8cy4ldYB-Qmu34-CnLnkUpBL7hHy67p0PYJ/s320/DSC02497.JPG" width="320" /></a></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Toen ik 36 dagen geleden aan dit eet-avontuur begon, had ik geen idee wat me te wachten stond. Of het überhaupt mogelijk was: 40 dagen duurzaam eten. En of ik dan nog plezier zou beleven aan mijn dagelijkse kost. Dat is me 100% meegevallen. Ook al leg je jezelf beperkingen van enige aard op, dan nog groeit er voldoende voedzaams en lekkers om je buikje meer dan rond te eten. Hoewel ik mijn ‘eindconclusies’ nog een klein beetje opspaar, wil ik al wel een paar noties met jullie delen. Ten eerste kan ik iedereen zo’n bezinningsperiode op eten aanraden. Hoewel mijn leven verre van rustig was, heb ik geleerd over mijn eten na te denken. Dat alleen al, dat je niet alles klakkeloos in je supermarktkarretje smijt, is winst. Vooral de maaltijden thuis, met groenten van de stadsboerderij en uit het seizoen vond ik afgelopen weken buitengewoon smakelijk. </span> </div><a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN6VDzFNshz5H9kjKRKBq3zliMzak5oggKeTodQty_sTlump8_I1qhnlPCXxfKGxGemPSEGBfCpD9MrqNu5-QcvpCa5FpvL4a1toHYp1wIlIc4haAs0WqQMCNISBf3BLpq8SjVb0nWhwzI/s1600/DSC02524.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN6VDzFNshz5H9kjKRKBq3zliMzak5oggKeTodQty_sTlump8_I1qhnlPCXxfKGxGemPSEGBfCpD9MrqNu5-QcvpCa5FpvL4a1toHYp1wIlIc4haAs0WqQMCNISBf3BLpq8SjVb0nWhwzI/s320/DSC02524.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Dit eten heeft, omdat het zo herkenbaar is, een ongelofelijke waarde voor mij gekregen. Dat ervaar ik echt als een geschenk en ik had gisteren – misschien omdat mijn ouders ook aan tafel zaten – ineens de neiging er voor te gaan bidden. Eten waar een verhaal achter zit proeft ook gewoon beter. Zo geniet ik nog elke dag van de kweeperengelei die ik kocht op de Underground Boerenmarkt, omdat ik zo heb gelachen met dat meisje dat het me verkocht. Eten dat je waardeert, daar prop je jezelf niet mee vol, is mijn ervaring. Ik taal ineens een heel stuk minder naar chips en snacks. Hoewel ik jullie gelijk maar beken dat sinds Albert Heijn chocoladeletters verkoopt die fair trade én biologisch zijn, ik me daar wel aan bezondig. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Wat mij brengt bij de zaken die ik lastig vond. Sinds ik de rode grapefruits liet staan omdat ze slecht scoren op de groente- en fruitkalender van Milieucentraal, snak ik naar citrusvruchten. Vooral bij het ontbijt. Gelukkig zijn er sinds kort sinaasappels uit Italië te koop die het qua milieubelasting niet onaardig doen en die ik dus gelijk heb ingeslagen. Ook vind ik het heel erg ingewikkeld me te onttrekken aan de sociale norm. Ik nam regelmatig eigen zakjes thee mee, maar dat is echt vervelend. Toen vorige week na een fantastisch concert de kurk van de champagne ging in het koor waarin ik zong, heb ik dan ook gewoon mee gedronken. Dit samen vieren vond ik waardevoller dan dat ik me strikt aan mijn normen zou houden. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Het zou me niet gelukt zijn als ik mijn eetgewoonten radicaal had moeten omgooien. Daarvoor is het wereldvoedselvraagstuk of het klimaatprobleem dan net niet tastbaar genoeg als je in de winkel staat. Ik ben ook niet zo hoopvol over het gegeven dat meer informatie over voedsel alleen, mensen zal bewegen tot ander gedrag. Ten eerste moet de consumenteninformatie heel helder zijn en het gewenste gedrag ook. Ik lees nu eenmaal niet alle informatie op pakjes, en ga doorgaans ook niet thuis nazoeken hoe het in elkaar steekt om vervolgens een rationele afweging te maken. Ik wil een soort van basisgevoel hebben van ‘goed’ en ‘fout’ en dan in de winkel snel mijn keuze kunnen maken. En ook nog het gevoel hebben dat wat ik doe, past binnen een sociaal geaccepteerde norm. Als ik me bij alles wat ik eet zou moeten afzonderen van mijn omgeving, was ik binnen een week gestopt. Wat dat betreft ben ik alleen maar meer een aanhanger geworden van het nudgen: consumenten een duwtje in de goede richting geven. Fijn dat op 11 november aanstaande, de <a href="http://www.dagvandeduurzaamheid.nu/">Dag van de Duurzaamheid</a>, het platform <a href="http://www.nudge.nl/">Nudge</a> dan ook eindelijk van start gaat. Maar ook fijn dat er kritische consumenten en NGO’s zijn die wel doorvragen en actie voeren. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span></span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-55915982162885690792010-11-07T21:20:00.000+01:002010-11-07T21:20:51.010+01:00Dag 35: over de kunst van echt eten<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi58sRx8s9xLjP_3zZEHUIMY1m3XPnSGZCgGYgnWPe_ALrhXIjm39euHAdwNETU1H2iG8XFnhV2aE6kVgosiW6tETgAJAlJO_wSfXLdp_Cw9L96mjt13cg1Q5BuL_GNa4UjDozeqTkwfT_5/s1600/DSC02490.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi58sRx8s9xLjP_3zZEHUIMY1m3XPnSGZCgGYgnWPe_ALrhXIjm39euHAdwNETU1H2iG8XFnhV2aE6kVgosiW6tETgAJAlJO_wSfXLdp_Cw9L96mjt13cg1Q5BuL_GNa4UjDozeqTkwfT_5/s320/DSC02490.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Dat eten over emotie en liefde gaat, dat wist ik natuurlijk wel. Maar dat een bord met smaken me zo bij de strot grijpt dat ik er tranen van in mijn ogen krijg, dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Het gebeurde me vrijdag bij de <a href="http://www.deculinairewerkplaats.nl/">Culinaire Werkplaats</a> in Amsterdam, waar ik at met Alexandra Besel (<a href="http://www.fabulousfoodfestival.nl/">Fabulous Food Festival</a>). De eigenaars, Eric Meursing en Marjolein Wintjes hadden rondom de eetherinneringen en recepten van <em>vegan-queen</em> <a href="http://www.veggieinpumps.nl/">Lisette Kreischer</a> een hele avond samengesteld. Niet letterlijk door haar recepten te koken, daar zijn ze te eigengereid voor, maar door aan de hand van Lisettes recepten en herinneringen een menu samen te stellen. Op de manier waarop zij het aanpakten ging het voedsel met verhaal en al rechtstreeks je hart binnen en heel veel later kwam het pas via je mond in je maag terecht. Ik weet niet hoe ik het beter kan opschrijven. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTDQFrvYXanpQ1TjRZmr_9FpOyVXc27eBi8Lc_JXs_z_vXFMDUL6DbCvyUhxmLGRpjRdnFC734WohyphenhyphenFt1UK8vG694dhpZMp0lxiAhsgrrXTA-eE2yKfy2ku18CYhy4xJnxwrrBlUz1co5w/s1600/DSC02495.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTDQFrvYXanpQ1TjRZmr_9FpOyVXc27eBi8Lc_JXs_z_vXFMDUL6DbCvyUhxmLGRpjRdnFC734WohyphenhyphenFt1UK8vG694dhpZMp0lxiAhsgrrXTA-eE2yKfy2ku18CYhy4xJnxwrrBlUz1co5w/s320/DSC02495.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Toen ik aan het begin van de avond aan Marjolein vroeg wat ze nu precies bedoelde met ‘werken op het snijvlak van kunst en eten’, schuifelde ze wat ongemakkelijk heen en weer. Later begreep ik waarom. Zoiets kun je helemaal niet uitleggen, zoiets moet je ervaren. En dat deed ik, daar in dat huiskamerrestaurant in een gewone straat in Amsterdam-West. Door in elk hoekje van het restaurant iets kunstzinnigs rondom eten neer te zetten word je voortdurend van je stuk gebracht. Zo trof ik in een vensterbank kleine broodjes met teksten aan als ‘liefde’ of ‘stilte’ of ‘goede gedachte’. Marjolein vertelde dat ze die soms maakt voor begrafenissen of andere speciale gelegenheden terwijl ze herinneringen of verhalen in het broodrecept verwerkt. En dan mensen ter plekke uitnodigt om de broodjes in tweeën te breken en deze emotie dus weer te delen met een ander. Waardoor goede gedachten en liefde zich vermenigvuldigen. </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSrmekEA_ze8WdRhfBR9OGu6MAmpqskYS_EMAqb-epPVNo5ijhyphenhyphen2wY_VHrteJGYrUNiAdxB7CHU6UgYgGT6njJoTs31G30tY5pEL4PviD5673AX9emXalXuzZieULDCCNwk9OEDQ2SxezT/s1600/DSC00369.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSrmekEA_ze8WdRhfBR9OGu6MAmpqskYS_EMAqb-epPVNo5ijhyphenhyphen2wY_VHrteJGYrUNiAdxB7CHU6UgYgGT6njJoTs31G30tY5pEL4PviD5673AX9emXalXuzZieULDCCNwk9OEDQ2SxezT/s320/DSC00369.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Tussen al het eten door kwam er veel persoonlijke aandacht van alle drie de bedenkers van deze avond. Lisette, naar mijn opinie de Nigella Lawson van Nederland, kwam ons vertellen over een belangrijk mens in haar leven en hoe dat had geleid tot een – veganistisch - recept in haar boek. Vervolgens kwamen de koks langs om ons uit te leggen hoe het kwam dat je nu dit gerecht op je bord vond. En ik vond daar van alles. Een cocktail van pompoen die zonder toevoeging van zuivel was verworden tot een soort sabayon. Een plakje deeg met een prutje van tomaten, paprika’s en veel verse kruiden dat troostend en geruststellend was. Een schotel die in een ver verleden was afgeleid van een andijviestamppot, maar die de smaken bitter, zoet en zuur nu listig liet exploderen op je tong. Ik wist niet dat je op die manier kon communiceren via eten.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9I2oHvW3-tZZmNbC-ulxhPZMi745b8w8w4sKj0Qi-J4XammD-Ems5WDxja6meOlGbldFWd78MXzKLQc8htnv0zE-lpaVCZJgLTt3xK912DkIhSCXnvLO9oe2jRhV5WiMxzt_Nn1GtnWSp/s1600/DSC00372.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9I2oHvW3-tZZmNbC-ulxhPZMi745b8w8w4sKj0Qi-J4XammD-Ems5WDxja6meOlGbldFWd78MXzKLQc8htnv0zE-lpaVCZJgLTt3xK912DkIhSCXnvLO9oe2jRhV5WiMxzt_Nn1GtnWSp/s320/DSC00372.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Deze mensen snappen wat ‘echt’ eten inhoudt. Dat het koken rond groenten en fruit je terug kan brengen tot de wortels van je bestaan. Of, zoals Marjolein het zelf verwoordt: “wij koken zelf niet veganistisch, maar vinden wel dat vlees of vis alleen maar afleiden van wat er verder voor moois in de maaltijd te vinden is”. Niet alleen het eten in de Culinaire Werkplaats deugt. De manier waarop ze met hun klanten omgaan deugt zo mogelijk nog meer. Zo is er geen scheiding tussen keuken en restaurant en kun je voortdurend met de koks in gesprek. Over transparantie gesproken. En mag je zelf aankruisen hoeveel glazen je hebt gedronken uit de fles wijn die op je tafel staat. Over vertrouwen gesproken. En reken jij na afloop het bedrag af dat jij voor de maaltijd wilt uitgeven. Over verantwoordelijkheid gesproken. Ik heb er geen woorden voor. Ik neem er alleen maar mijn denkbeeldige pet voor af. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<strong><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Overwegingen van de dag:</span></strong><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik kwam voor een kennismaking met veganisme. Ik vond heel iets anders, maar ben wel gaan nadenken over de plek van dierlijke eiwitten in ons menu. Wij – ik ook – zijn verslaafd zijn aan dierlijke eiwitten. Maandag ga ik bij een varkensboer langs en zal daarna mijn bevindingen met jullie delen. Extremen houden het leven spannend. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-32489992873140208422010-11-07T21:16:00.000+01:002010-11-07T21:16:05.230+01:00Ecofabulous Eetinspiratie<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i4.ytimg.com/vi/glR_lEyVnSw/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/glR_lEyVnSw?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/glR_lEyVnSw?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-3673684612691390312010-11-06T21:50:00.003+01:002010-11-08T17:17:05.596+01:00Dag 34: goed nieuws in de catering<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYOgBTYqP4lr3QkMNDL_LxSC87SkVJHQSetkN0164CF9mjDe_v7zH_gsLsVvCNwR46IFC3-xP-y8kAj66sQbHCenkgYhsEfC1H9gZT0g4pWxOAtXZIkdAtyBVX7YE0b5nrAa6MjkEcjLP4/s1600/DSC00362.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYOgBTYqP4lr3QkMNDL_LxSC87SkVJHQSetkN0164CF9mjDe_v7zH_gsLsVvCNwR46IFC3-xP-y8kAj66sQbHCenkgYhsEfC1H9gZT0g4pWxOAtXZIkdAtyBVX7YE0b5nrAa6MjkEcjLP4/s320/DSC00362.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Mijn beeld over cateraars is ernstig gekleurd door ervaringen in het verleden van smakeloze fabriekssalades, aangelengde soep uit een pakje, per stuk verpakt broodbeleg en cateringmensen zélf die nog net weten hoe ze de friteuse moeten aanzetten. Ik was dus aangenaam verrast toen ik gisteren mijn opwachting maakte bij Berenschot in Utrecht, waar het bedrijf <a href="http://www.vitamcatering.nl/">Vitam</a> de catering verzorgt. Duurzaam is misschien niet een kreet die de lading helemaal dekt, maar de focus op echt eten, verse producten uit de streek en het seizoen en het feit dat er door koks gewoon lekker gekookt wordt, vond ik een forse stap in de goede richting. Ik zou in ieder geval als ik Berenschotter was nooit meer een thuis gesmeerde boterham meenemen. </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Peter Nass, support consultant bij Vitam, is een zeer gedreven man. En als hij vertelt over alle nieuwe, verse producten die in de catering worden gebruikt, is hij niet meer te stuiten. “Wij werken intensief samen met <a href="http://www.mijnboer.nl/">Mijn Boer</a>”, vertelt Peter als wij langs de uitgestalde waren wandelen. “Zij leveren van kwekers uit de buurt allemaal verse producten uit het seizoen, die we dezelfde dag proberen te verwerken tot gerechten. Nu wordt er bijvoorbeeld veel gemaakt van pompoen, van witlof, van kool en wortel. Het brood wordt een uur voor opening van het bedrijfsrestaurant vers afgebakken.” Ook heeft het bedrijfsrestaurant een klein winkeltje met wat verse biologische groenten en fruit, jammen en sappen, bedoeld om de werknemers ook thuis kennis te laten maken met verse en eerlijke producten. Tegen zeer scherpe prijzen. Peter heeft er lol in steeds op zoek te gaan naar nóg duurzamer producten en innovaties. Zo stuitte hij op in Nederland gemaakte koolzaadolie, die de biologische olijfolie in de keuken kan vervangen. En liet hij <a href="http://www.kwekerijosdorp.nl/">Kwekerij Osdorp</a> een speciale Vitam-tomaat creëren. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8v_UnA4HT1Kmk7D9Dn9Jv0vqzHe8X9hST2mHdrYJd0vcRpllnKi62rnH6ZQNWRd5TgjxajoFHjFif7ylWph9Itpq0APmI7CZoGsp4FS1lnMtYdxfiTYX1bgUU061bJ-aQOr7P9otyQoUR/s1600/DSC00366.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8v_UnA4HT1Kmk7D9Dn9Jv0vqzHe8X9hST2mHdrYJd0vcRpllnKi62rnH6ZQNWRd5TgjxajoFHjFif7ylWph9Itpq0APmI7CZoGsp4FS1lnMtYdxfiTYX1bgUU061bJ-aQOr7P9otyQoUR/s320/DSC00366.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Met zijn ruim 40 klanten en 20.000 maaltijden die per dag worden verzorgd, is Vitam nog maar een kleine speler op de markt. “Je moet mensen gewoon verleiden met lekker en vers eten, meent Peter. "Wij maken goed en lekker eten tastbaar voor mensen en doen ons stinkende best ervoor te zorgen dat ze lekkere producten krijgen. Ik vind dat eten vooral lekker en gezellig moet zijn. Als mijn moeder vroeger hutspot kookte dan kwamen de wortels en de uien vers binnen. Vanaf de ochtend rook het dan al naar hutspot: er hangt de hele dag een beleving in huis. Dat zoek ik hier in de catering ook een beetje.” Vitam doet ook het nodige aan afvalpreventie, een belangrijk struikelblok bij cateraars. Zo worden soepresten verwerkt in goulash of macaroni, kennen ze geen standaardmenu’s en wordt het brood dat vandaag over is morgen geroosterd bij de soep geleverd. Eigenlijk gewoon een kwestie van een beetje logisch nadenken dus. En mensen in de keuken aan het werk zetten die daar lol in hebben. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqrB3YbL_rE9ZB4W9D7wZFSeHqfIhiDFkxnghIVSWDE60u9cEi0P5930AEitjxa_DFaBj-ds8yjtdB-dbIw-UNwg-YXAttCqin1I1LbQJMqcBO5iKImEJHWdq0VRCauEFoW2hsVYROYNbT/s1600/DSC00363.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqrB3YbL_rE9ZB4W9D7wZFSeHqfIhiDFkxnghIVSWDE60u9cEi0P5930AEitjxa_DFaBj-ds8yjtdB-dbIw-UNwg-YXAttCqin1I1LbQJMqcBO5iKImEJHWdq0VRCauEFoW2hsVYROYNbT/s320/DSC00363.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Om de wat traditioneel ingestelde gasten niet helemaal teleur te stellen, zijn er in een hoekje van het restaurant nog wel wat kroketten, kaassouflés en frikadellen te vinden. De keuze van vis is nog een punt van aandacht. Een blik op op de <a href="http://www.goedevis.nl/">viswijzer </a>geeft wellicht uitkomst. Hoewel Vitam nergens op de site claimt ‘duurzaam’ te zijn en al helemaal niet ‘de duurzaamste’. Voor hun overige inspanningen vers en goed eten te serveren, verdient Vitam alle lof. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-9940984358701997772010-11-06T21:49:00.002+01:002010-11-09T11:19:25.555+01:00Lunch bij Berenschot met Vitam catering<object height="295" style="background-image: url(http://i4.ytimg.com/vi/wJkAZ8zioG0/hqdefault.jpg);" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/wJkAZ8zioG0?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/wJkAZ8zioG0?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-5273404831883106572010-11-05T11:07:00.001+01:002010-11-06T21:35:02.051+01:00Dag 33: over transparantie en vertrouwen<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAmG_t4KHlYZZffQRdEj7jCiDcO3OM6X0uEB0rcbtqiv9kPlWu1ObZNLQRw2DZ8vzko9KZd3-a9QKVIyIAW6cd3rLcKSOIFgumvKPHKUpiHqRfME2jKnbbHxy-UaU0MuAKS6bHxBuFLpNJ/s1600/DSC00339.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAmG_t4KHlYZZffQRdEj7jCiDcO3OM6X0uEB0rcbtqiv9kPlWu1ObZNLQRw2DZ8vzko9KZd3-a9QKVIyIAW6cd3rLcKSOIFgumvKPHKUpiHqRfME2jKnbbHxy-UaU0MuAKS6bHxBuFLpNJ/s320/DSC00339.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Een van de wonderlijke dingen van deze campagne is dat ik overal kan binnenwandelen, mensen het hemd van het lijf vraag, foto’s neem en een filmpje schiet. Kennelijk vertrouwt iedereen er maar op dat ik het goed met ze voor heb, want niemand vraagt mij tot op heden of ze vooraf mijn teksten mogen zien. En dat vertrouwen dat mij geschonken is, wil ik op mijn beurt ook niet beschamen. Voor het bedrijf <a href="http://www.eosta.com/">Eosta</a>, groothandel in biologische en Fairtrade groenten en fruit, is het logisch. “Met de mogelijkheden van internet ligt alle informatie sowieso op straat, dat moet je helemaal niet willen controleren”, zegt Michael Wilde, marketingmanager van Eosta. “Bovendien willen wij volkomen transparant zijn, naar klanten en leveranciers toe. Wij hebben helemaal niets te verbergen.” Die transparantie is inderdaad het eerste dat mij opvalt bij binnenkomst. In een grote open ruimte wordt in wel vijf talen door elkaar druk getelefoneerd met telers en supermarkten overal ter wereld. De erboven gelegen verdieping, waar directie, marketing en nog wat lange termijn strategen huizen, heeft een open verbinding met de benedenverdieping. Er zijn alleen wat glazen wanden die, indien gewenst, voor de nodige privacy kunnen zorgen. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgRhaAw6m0XrX5ZJSyPdVcV6mkGCI_8xAavtAvLCMeKKFwSOgSWXeM5e-n-vpXdy6ik-Hqsdij1mtHa9vPu6gnz9JKGXpy91jzfK6rLRx0lE4wZXDzNTS1Xo68XakJuQTHYLrfhpI21R2n/s1600/DSC00342.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgRhaAw6m0XrX5ZJSyPdVcV6mkGCI_8xAavtAvLCMeKKFwSOgSWXeM5e-n-vpXdy6ik-Hqsdij1mtHa9vPu6gnz9JKGXpy91jzfK6rLRx0lE4wZXDzNTS1Xo68XakJuQTHYLrfhpI21R2n/s320/DSC00342.JPG" width="320" /></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Transparant is vooral ook de bedrijfsvoering van deze marktleider. Met een code-systeem dat op veel van hun producten is terug te vinden, Nature and More genaamd, kan je als consument inloggen op een database en precies te weten komen waar jouw product vandaan komt en hoe de teler scoort op diverse onderdelen van duurzaamheid. Ook daarin wil Eosta zo helder mogelijk zijn: duurzaamheid is niet onder één noemer te vangen. Daarom kozen ze voor het label <a href="http://www.natureandmore.com/">Nature & More</a>, een systeem waarin de verschillende aspecten van duurzaamheid apart worden beschreven. Als teler kun je scoren op energieverbruik, op biodiversiteit, op diervriendelijkheid, op waterverbruik, bodemleven of lucht. In het hart van de Sustainability Flower kreten als vrijheid, rechtvaardigheid en solidariteit. “We ontdekten dat consumenten allemaal op verschillende onderdelen van duurzaamheid letten”, vertelt directeur Volkert Engelsman. “De mensen die vooral op dierenwelzijn letten, hebben weer minder op met energiegebruik van productie bijvoorbeeld. Met dit systeem kunnen we al die groepen bedienen.”</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Een rondgang door het bedrijf toont grote ladingen groenten en fruit die van telers overal ter wereld worden getransporteerd naar supermarkten in Europa. Zo liggen er tomaatjes klaar voor de Migros in Zwitserland en voor Ica in Zweden. Grote pallets met paprika’s wachten op transport naar Noorwegen en bergen pompoenen en aubergines verdwijnen richting Duitsland. Nederland is voor deze internationale speler van relatief klein belang. Eosta bevoorraadt een aantal natuurwinkels, C 1000 en Hoogvliet supermarkten. “In het buitenland hebben we veel meer kans om met een goed product voor een goede prijs zaken te doen”, zegt Wilde. “Wij kiezen vooral voor kwaliteit, voor korte transportlijnen, voor variëteit en onderscheidende producten. Zo bieden we bijvoorbeeld de gestreept aubergine, de tasty tiger, aan omdat die zich duidelijk onderscheidt van een gewone aubergine.” </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipNYv1vrBaTxtdCSIjdSH1DXuTFbowdIwq0PhLF-pXQ5IWAZdgAF0J-FlWWfEvpra-JB1GshmuNFrk5zx9j9zy9FXEHZ2aDUzIGTiXQ9tJN-Wa6qL9fyAsvImp55PNB0UZTNmDWVp4Hl01/s1600/DSC00344.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipNYv1vrBaTxtdCSIjdSH1DXuTFbowdIwq0PhLF-pXQ5IWAZdgAF0J-FlWWfEvpra-JB1GshmuNFrk5zx9j9zy9FXEHZ2aDUzIGTiXQ9tJN-Wa6qL9fyAsvImp55PNB0UZTNmDWVp4Hl01/s320/DSC00344.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Eosta let wel op de klimaataspecten van sommige producten en maakt daarom soms de keuze om kastomaten uit het ene land te vervangen door producten die op volle grond in het andere land geteeld zijn. Maar het klimaat alleen is geen reden om producten die van ver komen niet op de markt te brengen. “Wij geloven in eerlijke handel met mensen uit de derde wereld. Door met telers samen te werken en te investeren in lokale gemeenschappen, kunnen we veel betekenen voor de sociale duurzaamheid in een land. Maar de consument moet de keus maken. Wij vertellen zoveel mogelijk wat er klopt aan het product en wat er eventueel nog niet klopt”. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">En zo ben ik weer helemaal teruggeworpen op mijzelf. Ik heb maximaal vertrouwen in dit bedrijf en de telers waar ze zaken mee doen. Ze vertellen me alles wat er te vertellen is over het product. Maar ik ben aan zet. Nog nooit voelde ik zo duidelijk de macht die ik als consument heb. Maar ook de verantwoordelijkheid. Met mijn keuzes kan ik het leven van een familie in Ghana positief beïnvloeden. Of het energieverbruik van de productie omhoog stuwen. Wat zegt mijn geweten? Ik geloof dat vooral ik heel transparant zijn. En toegeven dat er in mijn keuzes ook van alles nog niet klopt.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-35083682091246454322010-11-05T11:05:00.000+01:002010-11-05T11:05:18.433+01:00Kijkje bij Eosta<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i1.ytimg.com/vi/PUkIz94a7u4/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/PUkIz94a7u4?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/PUkIz94a7u4?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-65220357521025892462010-11-04T21:41:00.002+01:002011-05-11T10:37:30.992+02:00Dag 32: de herwaardering van de aardappel<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3Vp4KyCVlLlprvhMUT0htUM_m3mzCH-Q5B4qFKI-9xTGXG75O_izJ1b29KFoKGgWLRBkFVVSvVLkUh0wiogXigoMnPcYiptR4OhVYdj7PV_H6EtJod5dUk4OxXYP3Z6DK8k80aR9COUXF/s1600/DSC00359.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240px" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3Vp4KyCVlLlprvhMUT0htUM_m3mzCH-Q5B4qFKI-9xTGXG75O_izJ1b29KFoKGgWLRBkFVVSvVLkUh0wiogXigoMnPcYiptR4OhVYdj7PV_H6EtJod5dUk4OxXYP3Z6DK8k80aR9COUXF/s320/DSC00359.JPG" width="320px" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Het leukste van deze campagne blijft dat ik elke dag weer met nieuwe mensen in aanraking kom. Mensen die ik niet kende, die contact met mij zochten of ik met hen. Die een passie met mij delen voor duurzaam eten. Die vragen hadden en op onderzoek uit gingen. En die ik dan ontmoet ergens in hun zoektocht. Zo zat ik gisteren in een onooglijk tentje bij station Houten met Dorien Soons. Op enig moment in haar leven had ze vragen over de milieubelasting van eten. En ze had tijd om naar de antwoorden op zoek te gaan en de drive om die antwoorden te delen met een groter publiek. Zo ontstond <a href="http://www.voetprintcooking.nl/">Foodprint cooking</a>, een zeer informatieve website met tips over milieuvriendelijk koken. “Bij mij ging de knop om toen ik op het achtuur journaal hoorde dat we klimaatdoelstellingen van het kabinet konden realiseren door 1 dag per week geen vlees te eten.” Vele uren en veel uitzoekwerk verder had ze ook nog een kookboekje met recepten. Nu nog een uitgever vinden. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZO5QbwM2u7rrQ1Xx2UDyRmUfHCYDoqTNXdsJxi8PPfhJuegPfBzxxWaOsWMUOgRaecEW944u56ZlHQFFP5A2_ADx9hdqs7un0rhuwWiU0bPqYuiHnrl4O0PjQXnXJFBEJKJhDkVqtpelc/s1600/DSC00335.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240px" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZO5QbwM2u7rrQ1Xx2UDyRmUfHCYDoqTNXdsJxi8PPfhJuegPfBzxxWaOsWMUOgRaecEW944u56ZlHQFFP5A2_ADx9hdqs7un0rhuwWiU0bPqYuiHnrl4O0PjQXnXJFBEJKJhDkVqtpelc/s320/DSC00335.JPG" width="320px" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Dorien is gegrepen door eten dat zo min mogelijk belasting oplevert voor het milieu. Footprints dus. “Als we een beetje opletten, kunnen we de ‘voetjes’ van ons eten (al haar recepten zijn uitgedrukt in voeten) met tweederde terugbrengen. Ik kijk dan naar het totale energieverbruik dat nodig is voor verwerken, transport en productie van eten. En dan is met de auto heen en weer naar de winkel een stuk belastender dan sinaasappels eten die met de boot uit Afrika komen. En zijn sperziebonen uit Kenia een stuk milieuvriendelijker dan Nederlandse uit de kas.” Bovenaan haar lijstje van to do’s staat eten uit het seizoen dat lokaal is geproduceerd. Daarna kijkt ze of het wel of niet uit een kas komt. In die volgorde gekozen is biologisch een prima optie. Fairtrade en foodmiles gaan echter niet zo goed samen. “Ik schrijf mensen niks voor, mensen moeten zelf bepalen wat voor hen belangrijk is. Maar ik kies voor de footprint. Dan is vlees echt een item, dat is heel belastend. Zelf kies ik meestal biologisch vlees, maar ik doe ook veel met seitan, daar kun je alle kanten mee op.”</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Achter de ramen van het Houtense café spreken Dorien en ik over onze worstelingen. Over dat je als consument soms tussen twee kwaden moet kiezen. Wat zou het handig zijn als er een God was die het allemaal voor ons regelt en bepaalt. Die ons een soort CO2-rantsoen geeft waarbinnen we dan onze eigen keuzes kunnen maken. Maar nee, wij onvolkomen mensen zijn helemaal teruggeworpen op ons eigen geweten. ‘Beter inconsequent goed, dan consequent fout’, is Doriens van Marianne Thieme geleende motto. We zijn het er roerend over eens dat tijd de grootste bedreiging is voor duurzaamheid. “Ons grootste probleem is dat we te veel in een dag willen proppen. We gooien voorgesneden groenten in een pan en hollen dan naar de joga om te ontstressen. Maar als je nu die aardappels gewoon weer zelf gaat schillen, hoef je helemaal niet naar die joga. Bovendien zijn aardappels gezond en voedzaam, beter dan al die witte pasta’s die we allemaal zijn gaan eten.” </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ondanks alle belasting die ons voedsel oplevert, moet het natuurlijk wel gewoon lekker zijn. Daarom als afsluiting twee heerlijke recepten van Dorien die goed passen in het seizoen en waarmee je je footprint gelijk halveert: </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><strong>Seitanschotel met honing-hazelnootbananen (7 MJ)</strong></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 1 kg aardappelen </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 3 dl melk </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• handjevol hazelnoten </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 300 g seitangehakt </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• honing </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 4 rijpe bananen </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• zonnebloemolie </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• zout, peper </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Schil de aardappelen, snijd ze in kleine stukjes en kook ze met een bodempje water met een snuf zout gaar. Giet het water af. Prak de aardappelen fijn en meng er melk door tot het puree is. Stamp de hazelnoten grof (in een plastic zakje met een hamer op slaan). Meng de seitan met honing, 3 geprakte bananen en hazelnootstukjes.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Bedek de bodem van de ovenschaal met het seitanmengsel. Strijk er vervolgens de puree overheen. De laatste banaan in de lengte doormidden snijden en er ter garnering bovenop leggen.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><strong>Spitskool met kerrie en rozijnen</strong></span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 800 gram spitskool </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 1 el olijfolie </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• kerrie </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• zout </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• kaneel </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• 1 appel handjevol rozijnen </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Snijd de spitskool in stukjes. Bak de spitskool met een flinke snuf kerrie en een beetje zout 5 minuten in een scheutje olijfolie. Schil de appel en snijd hem in stukjes. Voeg de appel, rozijnen en een schepje kaneel toe aan de spitskool en roer dit goed om.</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-89208426438761325622010-11-03T16:03:00.000+01:002010-11-03T16:03:59.177+01:00Dag 31: Vegetarische innovaties<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyPJO700BKLe_Br9nONikSpTs7XpUV_Z-mLrZpCw9s4k06LKbsqF4BfgR-KdK1LVX1vhhU3RoY5c7OYgNkPBrph5RmGBs7E87KqYCz7tDQKG44TbWFtuCuqnmILF1g2_Yjx7IF7MGiOU6P/s1600/DSC00330.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyPJO700BKLe_Br9nONikSpTs7XpUV_Z-mLrZpCw9s4k06LKbsqF4BfgR-KdK1LVX1vhhU3RoY5c7OYgNkPBrph5RmGBs7E87KqYCz7tDQKG44TbWFtuCuqnmILF1g2_Yjx7IF7MGiOU6P/s320/DSC00330.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">De eerste keer dat ik kennis maakte met de hapjes van de <a href="http://www.devegetarischeslager.nl/">Vegetarische Slager</a> was eind september. We waren met de regiotour van Urgenda in Groningen op bezoek in Valthermond, waar hoogleraar <a href="http://www.kiemkracht.com/"><span id="goog_1729976437"></span>Rob van Haren<span id="goog_1729976438"></span></a> experimenteert met de teelt van lupinen. De bonen van lupinen zijn een van de producten, naast soja, waar de vegetarische slager zijn producten van maakt. Het overwegend vleesetend gezelschap viel en masse voor de bite en de smaak van de vleesvervangers die ons in ragouts, soepen en salades werd opgediend. En zelfs ik, die met mijn verleden als vegetariër zo ongeveer alle vegaburgers heb gegeten die er op de markt zijn, was er danig van onder de indruk. Alle reden dus om eens langs te gaan bij de recent geopende winkel in Den Haag. </span><br />
<a name='more'></a><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Het mooie jugendstil pand in hartje Den Haag, schuin tegenover de bibliotheek en het Lucent Danstheater, ligt er ogenschijnlijk rustig bij. Binnen is er een behoorlijke aanloop van klanten, die doelgericht op het koelschap afgaan. Geen nieuwsgierige kijkers dus, maar kopers. “We gaan goed”, zegt slager Paul Bom die eigenlijk kok is. “We hebben steeds meer klanten die terug komen en doelgericht boodschappen komen doen”. <br />
Het woord ‘vegetarische slager’ roept in eerste instantie een glimlach op. Maar de zaak is precies wat het pretendeert te zijn: een slagerij met vegetarische producten. Van ‘vlees’ dat je zelf in je wok of pan tot een gerecht kunt bereiden, tot kant en klaar maaltijden, vers belegde broodjes, bitterballen en toebehoren voor de maaltijd als mooie kruiden, pesto, olie, 10 soorten sojasaus, etc. Ook vegetarische wijn, bereid zonder dierlijk bindmiddel, ligt in het schap. Evenals innovatieve producten als groen tomatensap, zeewierpesto en gedroogd fruit. </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOOUvwG7y5zG_3qmvPV9QbkAedWECMWccNmlKYvQQQW1GgVVO-MkAGO2Xb_sT50XUkdZaHsLfQHw9Xys6U0UGbYIj4K_EpfdXbJxOGfIf6Twciu7osKMPJGcWp7-MuUyfgca0Q5k7YCBpE/s1600/DSC00328.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOOUvwG7y5zG_3qmvPV9QbkAedWECMWccNmlKYvQQQW1GgVVO-MkAGO2Xb_sT50XUkdZaHsLfQHw9Xys6U0UGbYIj4K_EpfdXbJxOGfIf6Twciu7osKMPJGcWp7-MuUyfgca0Q5k7YCBpE/s320/DSC00328.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Duurzaamheid in brede zin hebben ze hoog in het vaandel. In de winkel wordt veel gewerkt met biologische producten. “Maar we zijn niet 100% biologisch, ook de soja niet. Dat hebben we ook nooit gepretendeerd. Biologische soja is heel lastig om aan te komen, maar soja is van zichzelf al een product met een 8 keer lagere voetafdruk dan vlees”. Paul Bom zucht een beetje van mensen die op gaan naar wat er in hun ogen niet klopt aan het geheel. “Wij doen waar we goed in zijn. We ontwikkelen nieuwe producten, testen dingen uit, laten mensen proeven. Zelf heb ik veel verstand van de Japanse keuken en dat zie je terug in onze gerechten. “</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmXaCyWohgWgs0e0fs5CUw_TVa6e6qN0_GZwR4XfI_nKr5wughc5WKbiI-IR4-GcbzbLghm-1wPdey5KvY86cgNAEqdQbLlqmXnNGLb1_qYIefJGhLL6jKhtEFD1VvPHFzZ_EFDc9aQCvl/s1600/DSC00324.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmXaCyWohgWgs0e0fs5CUw_TVa6e6qN0_GZwR4XfI_nKr5wughc5WKbiI-IR4-GcbzbLghm-1wPdey5KvY86cgNAEqdQbLlqmXnNGLb1_qYIefJGhLL6jKhtEFD1VvPHFzZ_EFDc9aQCvl/s320/DSC00324.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">De Vegetarische Slager is eigenlijk een heel concept van personen en bedrijfjes. Initiatiefnemer is Jaap Korteweg, man van Marianne Thieme en akkerbouwer. De winkel is het voornaamste uithangbord naar de consument toe. Ook is een webwinkel geopend waar mensen uit heel Nederland deze bijzondere producten kunnen bestellen. De vleesvervangers zelf worden gemaakt door <a href="http://www.eetbeeter.nl/">Ojah,</a> een bedrijfje uit Wageningen dat zich helemaal heeft toegelegd op de productie van mooie vleesvervangers. <a href="http://www.elzenduin.com/">Marco Westmaas</a>, kok van hotel Elzenduin in Ter Heijde, heeft meegewerkt aan de samenstelling van een aantal producten. Wat ze goed begrepen hebben daar in Den Haag, is dat voor consumenten eigenlijk maar één ding telt: smaakt het ergens naar? En dat doet het. Het smaakt naar vlees, het heeft de bite van vlees, en het is lekker toch geen vlees. Gisteravond proefde ik de kant-en-klaar lasagne en die smaakte fantastisch. Ik vind dat ze geweldig innovatief bezig zijn en hoop dat ze snel groter groeien en nieuwe markten kunnen bedienen. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-89743393851527063332010-11-03T14:08:00.000+01:002010-11-03T14:08:33.240+01:00De Vegetarische Slager<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i3.ytimg.com/vi/VNJnuEPAxVg/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VNJnuEPAxVg?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/VNJnuEPAxVg?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-15131392958387022352010-11-02T19:34:00.000+01:002010-11-02T19:34:13.796+01:00Dag 30; GaultMillau gaat voor duurzaamheid<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM8HspnilRpn3qx7AuqEhhKbXcvkIGuBCQCAs1M-etXX9WkQmaFchOcSNKGHzqCmdBdx7UIBYone_VSEBKJdXF1OR0iw23ZJVBhlbvC463xISvAm6bFIvk-wANIc0jTxZ_xemhVxaWgkon/s1600/DSC02486.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM8HspnilRpn3qx7AuqEhhKbXcvkIGuBCQCAs1M-etXX9WkQmaFchOcSNKGHzqCmdBdx7UIBYone_VSEBKJdXF1OR0iw23ZJVBhlbvC463xISvAm6bFIvk-wANIc0jTxZ_xemhVxaWgkon/s320/DSC02486.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Het kwam wat onwennig zijn mond uit. Maar directeur Jan van Lissum van <a href="http://www.gaultmillau.nl/">GaultMillau Nederland</a> meende het oprecht toen hij trots verkondigde dat er dit jaar voor het eerst een prijs is uitgereikt voor het duurzaamste restaurant van het jaar. Met woorden als “we denken ook aan de generaties na ons. En ook aan het milieu” gaf hij er blijk van dat er een nieuwe wind waait door horecaland. Een duurzame wind, welteverstaan. Het olijfboompje dat wat eenzaam prijkte op het grote podium in het Circustheater in Scheveningen moest dat symboliseren. En de samenwerking met <a href="http://www.varkensinnood.nl/">Varkens in Nood</a>, die garant stond voor de selectie van duurzaamheidscriteria en controle bij de restaurants ter plekke, moest er borg voor staan dat ze niet maar wat zelf verzonnen hadden. Paul van Staveren van restaurant Sonoy uit Emmeloord ging er gisteren met de eerste vermelding voor duurzaamheid van GaultMillau vandoor. Een mooie prestatie. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLDr_Em0yKmaD0or-LVXITRU87KIeAczp1-Fb7hgq9sDXkTpeAy5hGLpOWhs0jO7lP0YbXmEOgswwtZ3DwTxc3lDASyrVi2KwhmKmIRAtZdR0anunPD88LKMLVYMxLVRJvqvtE-2sal9SJ/s1600/DSC02479.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLDr_Em0yKmaD0or-LVXITRU87KIeAczp1-Fb7hgq9sDXkTpeAy5hGLpOWhs0jO7lP0YbXmEOgswwtZ3DwTxc3lDASyrVi2KwhmKmIRAtZdR0anunPD88LKMLVYMxLVRJvqvtE-2sal9SJ/s320/DSC02479.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik was zelf ook wat onwennig toen ik het Circustheater in mijn goeie goed betrad. Jorien de Lege van Varkens in Nood had voor mijn toegangskaart gezorgd. Ik voelde me als Gert-Jan Dröge die een aflevering van Glamourland aan het maken was, toen ik mij tussen de champagne-drinkende, aan ganzeleverlollies likkende menigte begaf. Het crème de la crème van de Nederlandse gastronomie was een avondje uit en daar mocht ik zomaar tussen lopen. De hapjes werden door diverse horecaondernemers verzorgd en luisterden naar klinkende namen als ‘Wagyu pastrami met ketchup en gember’ of ‘cappuccino van kreeft met nootmuskaat’ of ‘San Daniele Ham en Lardo di Colonnata ’. De meest dingen heb ik voor alle zekerheid aan mijn duurzame neus voorbij laten gaan, maar het gerechtje van Marco Westmaas (eveneens verbonden aan de Vegetarische Slager) leek mij redelijk okay: gemarineerde makreel met tomaat, zeewier, amandel en veldsla. Helaas heb ik de goede man door de drukte nooit kunnen vinden. Dan maar een lekkere krentenboterham met kaas van het Vlaams Broodhuys. Ook heerlijk. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Gaandeweg begon ik lol te krijgen in dit feestje. Zeker toen ik aan de praat raakte met een meneer van Hanos (groothandel voor de horeca) die mij uitgebreid uit de doeken ging doen dat zijn spumante (of was het nu frizzante?) uit wel vijf soorten Italiaanse druiven was samengesteld. En ik hem na vijf minuten bekende dat ik niet in de horecawereld werkzaam was en hij op zijn beurt mij opbiechtte er ook niet álles van af te weten. Ik ontdekte flesjes van Heineken die het midden hielden tussen een blikje en een flesje. Ik rook kazen die ik nog nooit van mijn leven ontmoet had en zag vissen die glommen onder een dikke laag gelei. Eenmaal in de grote theaterzaal begon de ernst van de materie tot mij door te dringen. Hier zaten gespannen, gepassioneerde horeca-ondernemers die het hele jaar hard werken en wiens toekomst af kan hangen van een vermelding in of prijs van deze prestigieuze gids. Hier waren kosten nog moeite gespaard om er een gala-uitreiking van te maken. Hier gingen mensen tot tranen geroerd richting podium om hun vermelding voor Gastvrouw van het Jaar in ontvangst te nemen. Hier gleden Jonnie en Thérese Boer koel en beheerst naar de spotlichten om zich voor de zoveelste keer te laten onderscheiden als Restaurant van het Jaar. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_8Gf5U5rBmt1I1Fw5391Li8fslJ9t4F6ma53gp9w5goXtbUIKRsg17l6sRY4Xs1gGxZwPJkxMJFdVP5SoA1ZqHA-K532OTY_mN1v5ye5mIuMWqRMEKUrvC3n-HE1tkZC0iCeni07uPLPM/s1600/DSC02487.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_8Gf5U5rBmt1I1Fw5391Li8fslJ9t4F6ma53gp9w5goXtbUIKRsg17l6sRY4Xs1gGxZwPJkxMJFdVP5SoA1ZqHA-K532OTY_mN1v5ye5mIuMWqRMEKUrvC3n-HE1tkZC0iCeni07uPLPM/s320/DSC02487.JPG" width="240" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Mijn aanvankelijke gereserveerdheid maakte plaats voor geestdrift. Hier stond het neusje van de zalm van de Nederlandse horeca en ‘onze’ Varkens in Nood had het (ik voelde me ineens enorm met hen verwant), gepresteerd vermeldingen in deze gids te kunnen doen voor duurzaamheid. Dat was niet minder dan fantastisch! Alsof de Oscar-uitreikingen mede mogelijk worden gemaakt door Milieudefensie. Jorien de Lege, campaigner bij Varkens in Nood, was ook trots. “Het geeft een positieve stimulans. GaultMillau kraakt niet af, maar geeft prijzen weg aan de top van de horeca. En die bepalen wat er verder in horecaland gebeurt. We hebben op een aantal dingen gelet, waarvan diervriendelijkheid van het menu het belangrijkste was. Alle ondernemers hebben formulieren ingevuld en we zijn bij 13 restaurants ook echt gaan controleren of het allemaal klopte. Dat varieerde van het soort vlees dat op het menu stond, de hoeveelheid vegetarische gerechten tot aan groene stroom of het voorkomen dat er eten wordt weggegooid. We waren verrast dat iedereen heel serieus deze formulieren had ingevuld en zich ook niet beter had voorgedaan dan in werkelijkheid.” Paul van Staveren is een terechte winnaar volgens haar, omdat Sonoy verder gaat dan smaak alleen. “Bij hem komen eerst de groenten, en dan het vlees. Hij kookt veel met seizoensproducten en uit de streek en serveert geen garnalen uit Holland die eerst elders gepeld worden. En hij communiceert er open over met zijn klanten. ” Kijk, dat geeft hoop voor de toekomst. Op naar Emmeloord! </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-70482731557408742002010-11-01T16:27:00.001+01:002010-11-01T16:29:40.838+01:00Dag 29: de Smaak van Nederland<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaMaFm7jcq2_JTrDx3G7KjvRP0C65dnLuLvalxC_jzPerLBArmfqvwZHmXhGe6zQNaW6fUZj6OKp9-eclJO1tvci-epvGTFLs9zKX8JbaxF1vqy5I2u3mbu3AUEUtXrzm-jSKE_bah0z_b/s1600/DSC00318.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaMaFm7jcq2_JTrDx3G7KjvRP0C65dnLuLvalxC_jzPerLBArmfqvwZHmXhGe6zQNaW6fUZj6OKp9-eclJO1tvci-epvGTFLs9zKX8JbaxF1vqy5I2u3mbu3AUEUtXrzm-jSKE_bah0z_b/s320/DSC00318.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Waarom is het toch zo ingewikkeld om een gewone proeverij van ambachtelijke streekproducten op straat te organiseren? Dwingen we alle mobs, ludieke acties of boerenmarkten voor eerlijk voedsel om <em>underground</em> te gaan? Ik mag toch hopen van niet. Vanochtend zou ik in Amsterdam gaan deelnemen aan de Smaak van Nederland, een wedstrijd voor het lekkerste streekproduct. Door miscommunicatie bleek de geplande actie bij het WTC en Station Zuid ineens niet door te gaan. De week ervoor waren in Groningen weer andere obstakels. Dus hebben we het hele zwikje ingeladen en zijn op weg gegaan naar de Keizersgracht, waar de smaaktest uiteindelijk voor de deur van Urgenda en De Groene Bocht plaatsvond. Tot groot genoegen van de organisatoren en de deelnemers, overigens. Liefhebbers van lekker voedsel zijn ten slotte overal te vinden en toeristen prikken graag een vorkje mee als je ze vriendelijk uitnodigt. </span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">De naam ‘streekproducten’ dekt misschien niet helemaal de lading van dit verrukkelijke eten. Maar de ondernemers die in de regio West-Nederland strijden om de titel zijn in ieder geval in dit deel van Nederland gevestigd. Met klinkende namen, mooie innovaties of gewoon door een eerlijk product te maken dingen de makers van dit voedsel mee naar de gewilde titel ‘Smaak van Nederland 2010’. Allemaal kleine producenten die zich niet zomaar een plek in het supermarktschap kunnen veroorloven, waardoor hun geweldige producten zich aan het zicht van de gemiddelde consument onttrekken. En daar moeten we ze dus een handje bij helpen. Dit jaar strijdt Texelse kaas luisterend naar de naam Orekees o.a. tegen Baby Mustard (een soort rucola met mosterdsmaak). En hoopt de worst van MisterKitchen het te winnen van smakelijke garnalenkroketten. En nemen honingtomaatjes het onder meer op tegen Oyster Leaves van Koppert Cress en sambal van Hottie. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">“Met deze wedstrijd willen we ondernemers in het MKB ondersteunen en hen nieuwe marktkansen bieden”, vertelt Stephanie Wagenaar van adviesbureau <a href="http://www.syntens.nl/desmaakvannl/home.aspx">Syntens</a>. “Doel van de wedstrijd is ook hen met elkaar in contact te brengen, met sociale media te laten kennis maken en advies te krijgen van verschillende deskundigen. We selecteerden in de eerste regionale ronde uit 33 producten deze 10, waarbij het vooral ging om smaak, ambachtelijkheid en de passie en liefde voor het product. Nu laten we mensen op straat proeven en hun stem uitbrengen. In de volgende ronde kijken we ook naar kansen op de markt en het verhaal achter het product.” </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6XBQBR0ldDjSyVZkIDpFD-FnIxy6EeqpAsTjHCFq5nyFqccHKxxaPloTYQwVJLf1st44GEvnNZsKwZMhKKWNjxf95JDjX5BvtGekrxE2Ff70JVkTDENhxvwfWZhtbdD6sOcOjliFWyheD/s1600/DSC00311.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6XBQBR0ldDjSyVZkIDpFD-FnIxy6EeqpAsTjHCFq5nyFqccHKxxaPloTYQwVJLf1st44GEvnNZsKwZMhKKWNjxf95JDjX5BvtGekrxE2Ff70JVkTDENhxvwfWZhtbdD6sOcOjliFWyheD/s320/DSC00311.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik stond voor een onmogelijke opgave. Te kiezen uit een worst die zoet en sappig was, een garnalenkroket die smolt op je tong, innovatieve producten die nieuwe smaken toevoegden aan wat we al kennen en daardoor een hip publiek kunnen trekken, eerlijke kroten of een prachtige kaas waarbij je zintuigen het overnemen van je verstand. Ik heb uiteindelijk voor de Orekees gestemd, omdat ie mij in mijn hart raakte daar waar ik een aantal andere producten voornamelijk ‘interessant’ vond. Het hoogopgeleide Amsterdamse publiek dacht er weer heel anders over. De worsten en garnalenkroketten moeten hier concurreren met soortgelijke producten die mensen al kennen van een ambachtelijk slagertje om de hoek. Daarentegen werden de cressen, Oysterleaves en de honingtomaatjes door het grachtengordelpubliek weer zeer enthousiast ontvangen. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG2PTMgepdtE_NsQ6j06WEUarKxY1LNde7aEq-VX1syOfB94QhYKZSOmJmpvjHUREv1KIwsL-ji-0DNZoTU5OW7WKy_2GecLo5q_8ruYNMNshPH21hu_4sa7y3mEl7AMDtSgGRt7ozO7Jy/s1600/DSC00320.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG2PTMgepdtE_NsQ6j06WEUarKxY1LNde7aEq-VX1syOfB94QhYKZSOmJmpvjHUREv1KIwsL-ji-0DNZoTU5OW7WKy_2GecLo5q_8ruYNMNshPH21hu_4sa7y3mEl7AMDtSgGRt7ozO7Jy/s320/DSC00320.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Amsterdam heeft zich vandaag van zijn goed kant laten zien. Geen agenten, geen protesterende buren. Alleen maar blije mensen die het leuk vinden hun mening te geven over eten dat echt ergens naar smaakt. Iedereen kan iedereen actief meedoen in het smaakdebat op <a href="http://www.foodlog.nl/cafe/bericht/stamppot/">Foodlog</a> en via Twitter, waar smaakspecialisten, producenten én consumenten hun mening geven over authentieke, echte, bijzondere en innovatieve voeding. Op 30 november is de finale in Den Bosch. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-70702206568537194742010-11-01T16:05:00.000+01:002010-11-01T16:05:23.026+01:00De Smaak van Nederland in Amsterdam<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i2.ytimg.com/vi/5Awgo3SfDQE/hqdefault.jpg)" height="295" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/5Awgo3SfDQE?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/5Awgo3SfDQE?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-34747884909623413612010-10-31T22:45:00.000+01:002010-10-31T22:45:32.850+01:00Dag 28: mindful eten<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4x8O-mmzG9MB5t64fNeR3k21ucfOh-a2EuHgztTqjdIBxzNqkr_VwHokhyphenhyphenVcOh9SF9yjVuSCQ7mKHT6QlI4us8afLHDobmNUdKDh69AIQzz3eS1OWWzqzswC56fiE7ixnBDiUJ5pnen6k/s1600/DSC00300.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4x8O-mmzG9MB5t64fNeR3k21ucfOh-a2EuHgztTqjdIBxzNqkr_VwHokhyphenhyphenVcOh9SF9yjVuSCQ7mKHT6QlI4us8afLHDobmNUdKDh69AIQzz3eS1OWWzqzswC56fiE7ixnBDiUJ5pnen6k/s320/DSC00300.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Via twitter kreeg ik de vraag of ik me al fitter voel, na zoveel dagen duurzaam eten. Het antwoord is eigenlijk ja. Is een beetje vreemd om toe te geven en ook nooit de opzet geweest, maar een leuke bijkomstigheid. Mensen zeggen ook steeds dat ik er zo goed uitzie. En dat is gek, want ik leid een vermoeiend leven deze 40 dagen met veel avonden weg, afspraken overal in Nederland en in het buitenland, elke dag een blog. Het kan aan twee dingen liggen. Ten eerste aan dat ik zoveel leuke mensen ontmoet die allemaal gepassioneerd bezig zijn met duurzaam eten. Ik wist gewoon niet dat er zoveel enthousiasme onder de oppervlakte zit aan producenten die lekker eten produceren, maar ook aan mensen die er over nadenken, erover schrijven, die proberen dit mooie eten onder de aandacht van een groot publiek te brengen. Maar ten tweede ligt het ook zeker aan het eten zelf. </span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Een klein sprongetje in de tijd. Als kind was ik al wat mijn vader noemde ‘stevendig’. Sinds ik als baby wegens geboorte met een klompvoet (die staat haaks op je been) van de moederborst werd weggerukt en naar het ziekenhuis moest, heb ik een gezonde trek in eten. Oftewel ik eet graag en vaak. Tot nu toe was ik heel erg een gelegenheidseter. Ik at wat mij voor de mond kwam. Kwam ik op een station dan had ik acuut trek in een kitkat of een lekker broodje. Kwam ik langs een banketbakker in het najaar dan had ik onmiddellijk trek in marsepein en pepernoten. Kwam ik op een receptie of feestje dan at ik alle hapjes die daar geserveerd worden. Kwam ik bij vrienden die veel wijn drinken dan dronk ik ook meer wijn dan ik zelf zou doen. Gelukkig ben ik er nooit echt moddervet van geworden, maar ik zou best weer eens tien kilo willen afvallen. </span><br />
<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFVr8OX8A54aE-DPp0yoVk2g-1kYM7L6z9HYM3Yz4OfbHPC9s4tPHK-Ca1VHnRWxrPxJpLL-AaLwfAWaJAMNYqHS29i1foOybVfaCSyNPXEZshMiChrVWsnziq_0N-R3d8ZXUdV4tz0O0z/s1600/DSC00225.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFVr8OX8A54aE-DPp0yoVk2g-1kYM7L6z9HYM3Yz4OfbHPC9s4tPHK-Ca1VHnRWxrPxJpLL-AaLwfAWaJAMNYqHS29i1foOybVfaCSyNPXEZshMiChrVWsnziq_0N-R3d8ZXUdV4tz0O0z/s320/DSC00225.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ik heb de nodige afslankpogingen achter de rug. Ik geloof er niet meer in omdat het nooit een blijvend resultaat geeft en omdat het pijnigen van jezelf mij bij voorbaat al chagrijnig maakt. Misschien geeft ‘duurzaam eten’ op de lange duur uitkomst. Het scheelt al enorm dat ik me niet bij voorbaat van alles hoeft te ontzeggen. Ik mag alles eten van mezelf zolang het maar voldoet aan de criteria die ik heb opgesteld. Het gaat er vooral om dat ik nadenk over wat ik eet, gezonde en eerlijke spullen in huis haal en geniet van wat ik eet. Dan heb ik in ieder geval van minder eten meer plezier. En de afgelopen weken heb ik van sommig eten bij mij thuis meer genoten dan ooit eerder in mijn leven. Sommige mensen hebben er een term voor: <a href="http://www.mindful-eten.nl/">mindful eten</a>. Dat komt er kort gezegd op neer dat je stilstaat bij wat je eet en dat met grote aandacht doet. Bijna meditatief. Van een collega die veel was afgevallen kreeg ik tips als: “Nooit uit de verpakking eten. Altijd zittend eten zonder afleiding.” Ik voel er wel wat voor, dat mindful eten. Eten met aandacht, daar kan de wereld alleen maar beter van worden. Als je echt zorg aan je eten besteedt, is het bij voorbaat al een beetje duurzaam. Voedsel-goeroe <a href="http://www.michaelpollan.com/">Michael Pollan</a> gaf elf adviezen voor beter eten, die ik geloof ik ook maar eens op mijn koelkast ga plakken:</span></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiWyMtowRNap9fLVl9glmn5U3TVRxszIXGZem5IjI0TwwVi5qDw9cL2IkmR2WWLAyX32HZhdCgI3VW4_Y1EzcO4OXTxpEYOXiwtC5pVpEg9db9Ghoagw70CLdaGjJ9sfpjqm5koBnfwhvd/s1600/DSC00075.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiWyMtowRNap9fLVl9glmn5U3TVRxszIXGZem5IjI0TwwVi5qDw9cL2IkmR2WWLAyX32HZhdCgI3VW4_Y1EzcO4OXTxpEYOXiwtC5pVpEg9db9Ghoagw70CLdaGjJ9sfpjqm5koBnfwhvd/s320/DSC00075.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Eet echt (onbewerkt) eten</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Een niets dat je overgrootmoeder niet zou herkennen als eten</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Vermijd producten met ingrediënten die onuitsprekelijke namen hebben</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Mijd de supermarkt</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Eet vooral groente</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Eet duurzaam en lokaal geproduceerd voedsel</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Betaal meer, eet minder</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Eet aan tafel, samen met anderen</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Eet langzaam</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Kook zelf</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Begin een moestuin</span><br />
<br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Op die laatste na (ik kom niet veel verder dan een fruitboom en een bakje kruiden) denk ik dat dat ik daar een heleboel van in de praktijk wil brengen. Het langzaam eten verdient nog enige aandacht en altijd aan tafel eten ook. Maar met enige oefening moet ook dat te doen zijn! </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-90450829173112970272010-10-30T18:38:00.001+02:002010-10-30T18:39:34.822+02:00Dag 27: over wijn en het nieuwe zakendoen<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQurp6gte24Lotgg8wc3SR8wfc6FjJxJrufw9Mo-0UGJSXSCMjHonQouxoWQ6DM6eSQkafiAT6mYZXzsNjwcS8TW0V7Vg3WWTvV6fsTzPcHTCKYYtnydO6Y2UqySeLpuE_ODtKWu1rSAtW/s1600/DSC00310.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQurp6gte24Lotgg8wc3SR8wfc6FjJxJrufw9Mo-0UGJSXSCMjHonQouxoWQ6DM6eSQkafiAT6mYZXzsNjwcS8TW0V7Vg3WWTvV6fsTzPcHTCKYYtnydO6Y2UqySeLpuE_ODtKWu1rSAtW/s320/DSC00310.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Dat mijn bezoek aan het <a href="http://www.devuurtoren.nl/">Meisje van de Slijterij</a> niet alleen over wijn zou gaan, was van te voren wel duidelijk. Deze bruisende eigenares van Slijterij de Vuurtoren in Breskens, Petra de Boevere, heeft er namelijk een tweede passie bij: die van de social media. Ze publiceerde er recent een <a href="http://hetmeisjevandeslijterij.web-log.nl/">boek </a>over, blogt met grote regelmaat, geeft lezingen door het hele land en is met haar 7300 volgers een waar twitter-icoon geworden. Uiteraard volg ik haar ook op twitter en deel ik haar conclusie dat het een geweldig medium is om consumenten en producenten van kwaliteitsvoedsel buiten de reguliere kanalen om bij elkaar te brengen. De strawberrymob rond de aardbeien van <a href="http://www.aardbeien.net/">Jan Robben</a> deze zomer was daar al een fantastisch voorbeeld van, maar ook de <a href="http://www.talkinfood.nl/">underground boerenmarkt</a> was bijna helemaal via twitter tot stand gekomen. </span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">De Boevere was een van de eersten die zich ging verdiepen in een ándere manier van zakendoen, omdat de traditionele verkoopkanalen haar niet boden wat ze wilde. “Ik wil gewoon goeie spullen verkopen. Ik hou van mijn winkel, maar ik wil alleen drank verkopen waar ik achter sta. In supermarkten ligt ontzettend veel troep. Mensen hebben helemaal geen smaak meer, zijn gewend geraakt aan wijn die € 1,99 kost. Maar in zo’n fles zit, na aftrek van alle kosten en tussenhandel, nog maar voor 15 cent aan wijn. Daar kun je dus niet veel van verwachten. In de ‘oude’ zakelijke wereld draait alles om prijs, om groei en om omzet halen.” Volgens haar willen we allemaal voldoen aan waardes die iemand ooit bedacht heeft. En zo kan het gebeuren dat er in Nederland nog maar vier inkopers van wijn voor supermarkten zijn die alle wijnboeren uitknijpen. En dus gaat de kwaliteit van het product constant omlaag. “Ik ben een liberaal in hart en nieren, maar vind toch dat we in Nederland toe moeten naar een systeem van minimumprijzen op voedsel. Het is bizar dat we eten verkopen onder de kostprijs. Met dat gestunt op vers voedsel en het systeem dat ze hun winsten halen op bijvoorbeeld chips en cola, maken supermarkten de markt kapot.”</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn8HZplhtHYsyFfBEIats7MDEr8BKxdUk0Y2k_cejXvBUqexizg06LA0Vw1hmUZ_6bN2_C-bvqc0XUwlBelT-yydIgWrCd7YvFCQjC3Q8JbI4Ib1PhbsBQv1jmxb4CF0tWlWBXswi4ZtfO/s1600/DSC00294.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn8HZplhtHYsyFfBEIats7MDEr8BKxdUk0Y2k_cejXvBUqexizg06LA0Vw1hmUZ_6bN2_C-bvqc0XUwlBelT-yydIgWrCd7YvFCQjC3Q8JbI4Ib1PhbsBQv1jmxb4CF0tWlWBXswi4ZtfO/s320/DSC00294.JPG" width="320" /></span></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Om niet aan deze negatieve spiraal mee te hoeven doen, moest Petra dus andere markten aanboren en zelf op zoek naar klanten. “Ik heb passie voor mijn product. En ik blijf bewust klein. Ik ben op zoek gegaan naar een andere manier van zakendoen en bereik veel via de sociale media. Ik organiseer ook proeverijen en wil mensen laten kennis maken met een kwaliteitsproduct. Als je eenmaal echt goede wijn geproefd heb, wil je namelijk nooit meer terug in smaak.” Volgens Petra is er een duidelijk toenemende tendens onder ondernemers die kwaliteitsvoedsel of –drank willen verkopen. Die willen klein blijven, vestigen zich in toenemende mate op B-locaties, maar bereike</span>n via de sociale media toch een groot publiek. Ook zij ontvangt met regelmaat mensen die haar van internet kennen en toch eens een kijkje bij haar winkel in Breskens willen nemen. “Er ontstaat een nieuwe vorm van kooptoerisme. Mensen kiezen voor een beleving, gaan een tochtje maken langs producenten van kwaliteitsproducten.”</span><br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLS08D-EdOgrKYQnmltI-t0lFLMEZsqXHaXGAfWdOBDIYMduMVw7eUE8cStTG1ge9EbkolNVOzQNlRingnntijOO5bzFitYqKzzLcBWtm8m7DE9iSmwg_GN2fp3H8nz68ojGxrGRZcd6Ss/s1600/DSC00296.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nx="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLS08D-EdOgrKYQnmltI-t0lFLMEZsqXHaXGAfWdOBDIYMduMVw7eUE8cStTG1ge9EbkolNVOzQNlRingnntijOO5bzFitYqKzzLcBWtm8m7DE9iSmwg_GN2fp3H8nz68ojGxrGRZcd6Ss/s320/DSC00296.JPG" width="320" /></a></div><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Haar kijk op duurzaamheid is tegendraads. Wat wijn betreft heeft ze het niet zo op het label ‘biologisch’ omdat ze het een marketinginstrument vindt. In haar zoektocht naar duurzame kwaliteitswijn stuitte ze op <a href="http://www.terravitis.nl/">Terra Vitis</a> tegen, een vereniging van duurzame Franse wijnboeren. Onder de leus ‘Als verstand en passie het eens zijn’, produceren 400 Franse wijnboeren met respect voor mens, natuur en milieu ‘wijn zoals Bacchus het bedoeld heeft’. Met zes verschillende flesjes onder mijn arm vertrok ik weer naar huis. Ik wil ook wel eens weten wat Bacchus nu precies onder wijn verstaat. En een product dat met zoveel plezier aan mij wordt verkocht, vind ik bij voorbaat al lekker. </span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<strong><span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Leermomenten van de dag: </span></strong><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">• Ik kom steeds meer producenten en handelaren tegen die buiten de reguliere supermarktkanalen om werken of willen werken, omdat ze echte kwaliteit willen leveren. Volgens mij moeten we die producenten een steuntje in de rug geven!</span><br />
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-507376808956962442.post-72791469717361801462010-10-30T16:55:00.000+02:002010-10-30T16:55:37.157+02:00Meisje van de Slijterij over duurzame wijn<object style="BACKGROUND-IMAGE: url(http://i1.ytimg.com/vi/8dCUSSW9g68/hqdefault.jpg)" width="480" height="295"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/8dCUSSW9g68?fs=1&hl=nl_NL"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/8dCUSSW9g68?fs=1&hl=nl_NL" width="480" height="295" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Sandra van Kampenhttp://www.blogger.com/profile/06903257206791637296noreply@blogger.com1